Помнік прыроды: розьніца паміж вэрсіямі

У 1923 годзе ўрад [[Беларуская ССР|Беларускай ССР]] зацьвердзіў сьпіс помнікаў прыроды, які дапоўніў у 1926 годзе. У 1963 годзе [[Савет міністраў БССР]] ухваліў Пастанову «Аб ахове помнікаў прыроды на тэрыторыі Беларускай ССР», паводле якой абвясьціў помнікі прыроды недатыкальнымі. На пачатак 1984 году ў Беларускай ССР налічвалася 137 помнікаў прыроды рэспубліканскай значнасьці: 60 векавых і рэдкіх дрэваў, 23 [[Дзялянка|дзялянкі]] каштоўных насаджэньняў, 21 [[парк]], 15 геалягічных агаленьняў, 10 [[валун]]оў, 3 месцы росту [[Вадзяны арэх|вадзянога арэху]] і 1 [[Крыніца (гідралёгія)|крыніца]]<ref name="б"/>. У 1992 годзе [[Арганізацыя Аб’яднаных Нацыяў па пытаньнях адукацыі, навукі і культуры]] ([[Парыж]], Францыя) ўлучыла Нацыянальны парк «[[Белавеская пушча (нацыянальны парк)|Белавеская пушча]]» ў сьпіс аб'ектаўаб’ектаў сусьветнай культурнай і прыроднай спадчыны. На 2000 год у Беларусі існавала 303 помнікі прыроды рэспубліканскай значнасьці, зь іх 182 геалягічныя, 116 батанічных і 5 водных<ref name="а"/>.