Трагедыя ў Крыжоўцы 1977 году: розьніца паміж вэрсіямі
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Knedlik-Pod (гутаркі | унёсак) д кірылічная «с» |
д кірылічная «і» |
||
Радок 25:
|Commons =
}}
'''Траге́дыя ў Крыжо́ўцы''' — сутыкненьне 2 траўня 1977 [[Пасажырскі цягнік|пасажырскага цягніка]] «[[Горадня]]
== Хада падзеяў ==
2 траўня 1977 году ўвечары на чыгуначнай станцыі [[Крыжоўка (Менская вобласьць)|Крыжоўка]] назьбіралася шмат народу, якія вярталіся ў [[Менск]] зь лецішчаў або са сьвяткаваньня 1 траўня. [[Электрычка]] № 548 «[[Алёхнавічы (Менская вобласьць)|Алёхнавічы]] — [[Менск]]», якая мелася прыйсьці недзе каля 17-й гадзіны, запозьнілася. Пасадка ў Крыжоўцы таксама зацягнулася, бо яна была перапоўненая і ня ўсе ахвотныя здолелі ў яе ўлезьці. Электрацягнік так і ня здолеў крануцца зь месца. А 17:10 з-за павароту пад зялёнае сьвятло [[семафор]]аў вылецеў [[пасажырскі цягнік]] «[[Горадня]]
З паваленага выгону электрычкі немагчыма было выцягнуць людзей, не разрэзаўшы яго [[аўтаген]]ам. Гэта было зроблена толькі праз гадзіну. Дапамогу пацярпелым пачаў аказваць доктар, які апынуўся на месцы здарэньня. Ён дапамагаў ставіць дыягназы і наказваў таксоўчыкам (карэтаў «[[Хуткая дапамога|хуткай дапамогі]]» не ставала), куды адвозіць параненых.
Радок 37:
Сьледчай групай кіраваў старшы сьледчы Менскай абласной пракуратуры па асабліва важных справах Мікалай Ігнатовіч (у далейшым генэральны пракурор Беларусі). Было ўстаноўлена, што 2 траўня на пачатку трэцяй гадзіны дня з-за надзвычайнай сьпякоты адбыўся збой у працы аўтаматычнай блякоўкі, якая адказвае за пераключэньне колеру семафораў пасьля праезду цягнікоў. Дзяжурная па пуцявым пасту «Крыжоўка» Алена Бруйло ў парушэньне інструкцыі не паведаміла пра здарэньне дыспэтчару Маладэчанскага кірунку, замест гэтага запрасіўшы электрамэханіка Мікалая Кухарава. Той распарадзіўся выклікаць брыгаду рамонтнікаў для сьпілу ізастыку чыгуначных рэек.
Пабаяўшыся спыняць рух цягнікоў да прыезду майстроў (за гэта пагражала пазбаўленьне прэміі), Мікалай Кухараў рэгуляваў працу сьветлафора ўручную. Такім чынам па ўчастку праехалі 12 саставаў (у тым ліку
Электрычка затрымалася на станцыі ў тым ліку і з-за загараньня фазарасшчапляльніка ў другім вагоне. Вырашэньне гэтай праблемы таксама заняло пэўны час у памочніка машыніста.
Радок 46:
Шмат людзей памерла ў шпіталях празь нястачу крыві, адмыслоўцаў. Усяго ў выніку крушэньня загінулі 22 чалавекі, 18 атрымалі цяжкія пашкоджаньні, 30 — менш цяжкія, 34 — лёгкія траўмы. Рух цягнікоў быў затрыманы на 12 гадзінаў. Менскае аддзяленьне «[[Беларуская чыгунка|Беларускай чыгункі]]» панесла ўрон у памеры 122 850 [[Савецкі рубель|савецкіх рублёў]].
Кухарава арыштавалі 3 траўня. Петрыка і Якубоўскага ўзялі пад варту праз два месяцы. З Алены Бруйло ўзялі падпіску пра нявыезд
Доктар, які займаўся аказаньнем дапамогі ў першыя хвіліны пасьля аварыі, аказаўся незадаволены вынікам сьледзтва і прысуду ды спрабаваў зьвяртацца ў вышэйстаячыя інстанцыі. Неўзабаве ён быў знойдзены мёртвым ва ўласным аўтамабілі зь перарэзанымі венамі. Афіцыйнай прычынай сьмерці было названае самагубства з прычыны свайго анкалягічнага захворваньня<ref>''Сьвятлана Длатоўская''. «[http://gw.lingvo.minsk.by/nn/2000/18/13.htm Трагедыя ў Крыжоўцы]» // «[[Наша Ніва]]» №18 (175), 2 — 9 траўня 2000 г.</ref>.
|