Мікалай Гуткоўскі: розьніца паміж вэрсіямі

'''МікалайМікала́й МакаравічМака́равіч ГуткоўскіГутко́ўскі''' ({{Нарадзіўся|2|8|1886|0|1}}, в. Забелы, [[Слуцкі павет (Расейская імпэрыя)|Слуцкі павет]], [[Менская губэрня]] — {{Памёр|8|2|1938}}) — юрыст, публіцыст, брат [[Павал Гуткоўскі|Паўла Гуткоўскага]].

У [[1907]]—[[1908]]1907—1908 настаўнічаў у мястэчку Багушэвічы Менскай губэрні. У [[1908]] быў адным з арганізатараў Беларускага студэнцкага зямляцтва ў [[Варшава|Варшаве]]. У [[1912]] скончыў юрыдычны факультэт [[Варшаўскі ўнівэрсытэт|Варшаўскага ўнівэрсытэту]]. Пасьля служыў ў [[Варшава|Варшаве]], [[Масква|Маскве]]. У часе [[Першая сусьветная вайна|Першай сусьветнай вайны]] мабілізаваны; юрысконсульт штаба Румынскага фронту. У [[1917]]—[[1919]]1917—1919 удзельнічаў у стварэньні беларускіх арганізацыяў у [[Адэса|Адэсе]]. Нейкі час знаходзіўся ў складзе войск Урангеля ў [[Крым]]е. З чэрвеня 1921 у [[Менск]]у. Працаваў навуковым сакратаром Акадэмцэнтру, юрысконсультам Наркамата асьветы БССР; адначасова з [[1922]] навуковы супрацоўнік [[Інбелкульт]]а, выкладчык [[БДУ]]. У [[1924]]—[[1925]]1924—1925 супрацоўнік Пастаяннага прадстаўніцтва БССР пры ўрадзе СССР. Пасьля ў СНК БССР. Дасьледаваў крыніцы заканадаўства БССР, функцыянаваньне цэнтральных органаў улады. Удзельнічаў у распрацоўцы беларускай навуковай тэрміналёгіі. Аўтар успамінаў і артыкулаў па гісторыі беларускай культуры пачатку ХХ ст. Арыштаваны ДПУ БССР у [[1930]] па справе Саюза вызваленьня Беларусі. У [[1934]]—[[1937]]1934—1937 выконваў абавязкі загадчыка [[:be:Фундаментальная_бібліятэка_БДУ{{Не перакладзена|ФундаментальнайФундамэнтальная бібліятэка БДУ|Фундамэнтальнай бібліятэкі БДУ]]|be|Фундаментальная бібліятэка БДУ}}. У [[1937]] арыштаваны паўторна, расстраляны. Рэабілітаваны пасьмяротна.