Эманюэль Макрон: розьніца паміж вэрсіямі

Эмануэль Макрон вучыўся ў ліцэі ў Амьене, дзе яго адзначылі як надзвычай таленавітага вучня. У ім ён пачаў працяглыя стасункі з настаўніцай драмы Брыжыт Транье, зь якой ён ажаніўся ў 2007 годзе. Потым яго бацькі паслалі вучыцца ў прэстыжнай школе-ліцэі імя Генрыха Чацьвёртага ў Парыжы, дзе ён атрымаў ступень бакаляўра. Ён вывучаў філязофію ва ўнівэрсытэце ў Парыжы. У гэты час ён таксама працаваў памочнікам [[Поль Рыкёр|Поля Рыкёра]], французскагафранцускага пратэстанцкага філёзафа і гісторыка, які тады пісаў сваю апошнюю буйную працу.

Макрон далей вучыўся ў розных навучальных установах. У 2001 годзе атрымаў ступень [[магістр]]а ў галіне [[грамадзкія адносіны|грамадзкіх адносін]] ва УніверсітэцеЎнівэрсытэце Заходні Парыж — Нантэр-ля-Дэфанс. У 2004 годзе скончыў амаль лепш за ўсіх Нацыянальную школу адміністрацыі, якая і спрыяла імклівай палітычнай кар'ерыкар’еры. Раней Нацыянальную школу адміністрацыі скончылі прэзыдэнты Францыі [[Валеры Жыскар д’Эстэн]], [[Жак Шырак]] ды [[Франсуа Алянд]].

Макрон пачаў кар'ерукар’еру дзяржаўнай службе інспэктарам фінансаў у Міністэрстве эканомікі і фінансаў Францыі ў 2004 годзе. У 2007 годзе ён займаў пасаду намесьніка дакладчыка для Рады па паляпшэньню французскагафранцускага гаспадарчага росту на чале з Жакам Аталям. У 2008 годзе Эмануэль вырашыў сысьці ззь дзяржаўнай пасады, на якой ён зарабляў {{лік|50000}} эўра. Замест гэтага ён пачаў працаваць у прыватным сэктары. Ягоныя сябры папярэджвалі, што такі крок можа перашкодзіць ўсялякім палітычным амбіцыям у будучыні. Макрон у верасьні 2008 годзе пайшоў працаваць у якасьці інвэстыцыйнага банкіра на высокааплатную пасаду ў банк Rothschild & Cie Banque, францускае аддзяленьне міжнароднай фінансавай групы Ротшыльда. Ён хутка дабіўся посьпеху ў гэтай кампаніі, дзякуючы чаму ў 2012 годзе кампанія Нэстле набыла аддзяленьне Pfizer па вытворчасьці дзіцячага харчаваньня. Сума гэтага кантракту склала [[Амэрыканскі даляр|$]] 12 мільярдаў. Паводле сьведчаньняў, сам Макрон зарабіў на гэтым кантракце 2,9 млн эўра<ref>{{Спасылка|url=https://www.britannica.com/biography/Emmanuel-Macron|загаловак=Emmanuel Macron | выдавец=Britannica.com|мова=en}}</ref>.

Макрон быў членамчальцом [[Сацыялістычная партыя Францыі|Сацыялістычнай партыі]] з 2006 па 2009 год. Макрон быў прызначаны памочнікам па пытаньнях гаспадаркі пры першым урадзе [[Франсуа Алянд]]а ў 2012 годзе. [[26 жніўня]] [[2014]] году ён быў прызначаны міністрам гаспадаркі, прамысловасьці й лічбавых справаў у другім ўрадзе [[Мануэль Вальс|Мануэля Вальса]]. Падаў у адстаўку [[30 жніўня]] [[2016]] году, каб пачаць удзел ў 2017 годзе ў прэзыдэнцкіх выбарах. У лістападзе 2016 году, Макрон заявіў, што будзе ўдзельнічаць у выбарах пад сьцягам грамады [[Наперад (Францыя)|Наперад]]. Гэтая грамада па сваіх поглядах блізкая да сацыялістаў заснаваная ў красавіку [[2016]] годзе. Перамог на [[Прэзыдэнцкія выбары ў Францыі 2017 году|прэзыдэнцкіх выбарах 2017 году]] ў Францыі. Заступіў на пасаду 14 траўня 2017 году.

Паводле апытаньня, праведзенага кампаніяй Ordoxa, Макрон павінен быў атрымаць перамогу ў першым туры<ref>{{Спасылка|url=http://www.radiopolsha.pl/6/137/Artykul/298586|загаловак=Соцопрос: На выборах во Франции Макрон опередит Ле Пен|выдавец=Радио Польша|дата публікацыі=19 сакавіка 2017}}</ref><ref>{{Спасылка|url=https://charter97.org/be/news/2017/3/20/244277/|загаловак=У другім туры Эмануэля Макрона падтрымаюць 64% выбарцаў, Марын Ле Пэн – толькі 36%|выдавец=Хартыя’97|дата публікацыі=20 сакавіка 2017}}</ref>. Пад час выбараў Эмануэль Макрон у першым туры набраў 23,9% галасоў<ref>{{Спасылка|url=http://belsat.eu/news/prezidenta-frantsyi-vyznachyts-duel-pamizh-maryn-le-pen-i-emanuelem-makronam/|загаловак=Эммануэль Макрон і Марын Ле Пэн сталі ў галаве першага тура прэзідэнцкіх выбараў у Францыі, набраўшы 23,9% і 21,4% галасоў адпаведна кожны. Каго чакае прэзідэнцкі пост, вырашыцца ў другім туры выбараў, 7 траўня|выдавец=Белсата|дата публікацыі=24 красавіка 2017}}</ref><ref>{{Артыкул|url=https://novychas.by/zamezza/makron-i-le-pen-lidzirujuc-na-vybarah-prezidenta-f|загаловак=Кандыдаты на пасаду прэзідэнта Францыі Эмануэль Макрон і Марын Ле Пэн лідзіруюць на выбарах|выданьне=Новы час|тып=газэта|дата публікацыі=23 красавіка 2017}}</ref><ref>{{Спасылка|url=https://euroradio.fm/u-pershym-tury-prezidenckih-vybarau-u-francyi-peramog-emanuel-makron|загаловак=У першым туры прэзідэнцкіх выбараў у Францыі перамог Эмануэль Макрон | камэнтар=Цэнтрыст Эмануэль Макрон перамог у першым туры выбараў прэзідэнта Францыі з 23,75% галасоў, лідар крайне правага "Нацыянальнага фронту" Марын Ле Пен атрымала 21,53%|выдавец=Эўрапейскае радыё для Беларусі}}</ref>. Кандыдаты, якія не прайшлі ў другі тур выбараў, падтрымалі кандыдатуру Макрона. Паводле апытаньня OpinonWay-RIPA, праведзенага онлайнон-лайн для Echoes і Radio Classique 28-30 красавіка, чакалася, што Макрон атрымае перамогу і ў другім туры выбараў<ref>{{Спасылка|url=https://charter97.org/be/news/2017/5/1/248523/|загаловак=За Макрона на выбарах прэзідэнта Францыі гатовы прагаласаваць 61% французаў|выдавец=Хартыя’97|дата публікацыі=1 мая 2017}}</ref>. Па выніках другога тура Эмануэль Макрон перамог набраўшы 66,06% і стаў самым маладым прэзыдэнтам Францыі і самым маладым кіраўніком Францыі пасьля [[Напалеон]]а. Ён стаў першым чалавекам у гісторыі [[Пятая Рэспубліка|Пятай Рэспублікі]], які перамог на прэзыдэнцкіх выбарах без дапамогі Сацыялістычнай партыі Францыі і прыхільнікаў [[Рэспубліканцы (Францыя)|галісцкай партыі]]. Старшыня партыі «Нацыянальны фронт» [[Марын Лё Пэн]] атрымала 33,94% галасоў выбаршчыкаў<ref>{{Спасылка|url=http://www.racyja.com/palityka/prezidentam-frantsyi-stau-emanuel-ma/|загаловак=Прэзідэнтам Францыі стаў Эмануэль Макрон|выдавец=Беларускае Радыё Рацыя}}</ref>.