Вікіпэдыя

Вікенці Леванюк: розьніца паміж вэрсіямі

Інтэрактыўны прагляд гісторыі
← Папярэдняя зьмена
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
ВізуальнаВікіразметка
д кірылічная «і»
 
Радок 16:
| у ліку =
| галоўная сьвятыня = [[Пратулін]], [[Кастамлоты]]
| дзень памяці = [[23 студзеня]] — [[Каталіцкая царква]], [[Беларуская Грэка-Каталіцкая Царква]]
| дзень памяці ў 2013 = <!-- магчымы любы нумар году, адлюстроўваецца наяўны -->
| патрон =
Радок 24:
| падзьвіжніцтва =
}}
'''Вікенці (ВiнцэнтВінцэнт) Леванюк''' ([[1849]], в. Крычаў [[Седлецкая губэрня|Седлецкай губэрні]], [[Расейская імпэрыя]] — [[26 студзеня]] [[1874]], м. [[Пратулін]] [[Седлецкая губэрня|Седлецкай губэрні]], [[Расейская імпэрыя]], цяпер [[Люблінскае ваяводзтва]], [[Польшча]]) — адзін з 13 [[Блаславёныя|блаславёных]] [[Падляскія мучанікі|Падляскіх мучанікаў]] з [[Пратулін]]а.
 
== Жыцьцяпіс ==
 
ВiнцэнтВінцэнт, сын ВасiляВасіля, Леванюк нарадзiўсянарадзіўся ў 1849 у в. Крычаў. Ахрышчаны ў мясцовай парафiяльнайпарафіяльнай уніяцкай царкве (мэтрыка не захавалася). Жыў iі працаваў у маёнтку [[ВараблiнВараблін]], якiякі належыўналежаў роду Брынзаў. Быў незаможным селянінам, меў жонку Марыяну. Быў вельмі пабожным чалавекам і карыстаўся павагаю людзей.
 
Разам зь іншымі вернікамі-ўніятамі пайшоў бараніць ад расейскіх казакаў сваю парафіяльную сьвятыню, каб не дапусьціць туды праваслаўнага сьвятара. 25-гадовы Вінцэнт Леванюк стаў першым, хто аддаў сваё жыцьцё пры абароне сваёй царквы і веры ў мястэчку [[Пратулін]] [[Седлецкая губэрня|Седлецкае губэрні]] (цяпер [[Люблінскае ваяводзтва]], [[Польшча]]) падчас ліквідацыі [[Берасьцейская вунія|Берасьцейскай уніі]] на [[Падляшша|Падляшшы]] (у [[Царства Польскае|Царстве Польскім]]). Загінуў ён [[26 студзеня]] [[1874]] каля 13-й гадзіны.
Атрымана з «https://be-tarask.wikipedia.org/wiki/Вікенці_Леванюк»