Друкарня: розьніца паміж вэрсіямі

У 1520 годзе ў [[Вільня|Вільні]] (цяпер Летува) [[Францішак Скарына]] стварыў першую друкарню ў Вялікім Княстве Літоўскім, у якой выдаў на [[Старабеларуская мова|старабеларускай мове]] «[[Малая падарожная кніжыца|Малую падарожную кніжыцу]]» ў 1522 годзе і кнігу «[[Апостал (Скарына)|Апостал]]» ў 1525 годзе. У 1553 годзе ў [[Берасьце|Берасьці]] (Вялікае Княства Літоўскае) заснавалі першую друкарню ў межах сучаснай Рэспублікі Беларусь. Цягам 16-17 стст.стагодзьдзяў найбольшымі ў ВКЛ былі [[Еўінская друкарня]] ([[Троцкі павет]]; цяпер [[Электрэнскае самакіраваньне]], Віленскі павет, Летува), [[Нясьвіская друкарня]] ([[Наваградзкі павет]]; цяпер [[Менская вобласьць]], Беларусь) і [[друкарня Мамонічаў]] у Вільні. Пры канцы 18 ст. адчынілі Віцебскую, Гарадзенскую, Магілёўскую і Менскую губэрскія друкарні (Расейская імпэрыя). На пачатку 20 ст. у Беларусі налічвалася 123 друкарні і [[Літаграфія|літаграфічныя]] прадпрыемствы. На 1 студзеня 1997 г. існавала 341 друкарня, зь іх 135 (40%) дзяржаўных. Найбольшымі зь іх былі: [[Паліграфічны камбінат імя Якуба Коласа]] (Менск), Менская фабрыка каляровага друку і [[Беларускі дом друку]]<ref name="б"/>.