Міхал Жыгімонтавіч: розьніца паміж вэрсіямі

Змесціва выдалена Змесціва дададзена
дапаўненьне, выява, стыль
Радок 4:
| Тытул =
| Жанчына =
| Партрэт = Michał Žygimontavič. Міхал Жыгімонтавіч.jpg
| Памер =
| Апісаньне = Міхал Жыгімонтавіч
| Пасада = Князь
| Пачатак тэрміну =
Радок 51:
| Сайт =
}}
'''Міхал Жыгімонтавіч''' (Міхайлушка ЖігімонтовічЖыгімонтовіч, Баляслаў; 1380-я г. — 1451 або 1452) — князь у [[Вялікае Княства Літоўскае|ВКЛВялікім Княстве Літоўскім]].
 
== Біяграфія ==
Сын вялікага князя ВКЛ [[Жыгімонт Кейстутавіч|Жыгімонта Кейстутавіча]] ад ягонай першай жонкі, дачкі князя Андрэя Адзінцэвіча. У 1390 г.годзе разам з бацькам і іншымі быў аддадзены [[Вітаўт]]ам у заклад да [[крыжакі|крыжакоў]] за падтрымку яго ў барацьбе за велікакняжацківелікакняскі пасад. Калі Вітаўт не стрымаў слова і заключыўсклаў зь [[Ягайла]]м [[Востраўскае пагадненьне|Востраўскае пагадненьне]] 1392 г.году, ён і іншыя закладнікі былі зьняволеныя крыжакамі і пасаджаны ў вязьніцу.
 
З 1398 г.году ён ізноў у ВКЛВялікім Княстве Літоўскім, дзе ажаніўся з Ганнай, дачкой плоцкага князя Земавіта.
 
У 1427—1429 гг.гадох знаходзіўся пры двары вялікага магістра Нямецкага ордэну. З 1434 г.году, калі ягоны бацька заняў велікакняжацківелікакняскі пасад, знаходзіўся пры ім, быў прызначаны камандуючым войскамі, што выступілі супраць Сьвідрыгайлы, і 1 верасьня 1435 г.году атрымаў над ім перамогу пад [[Вількамір]]ам, заняў [[Ворша|Воршу]], узяў у аблогу [[Віцебск]] і [[Полацак]]. Атрымаў вау ўладаньневалоданьне [[Слуцак]], [[Хоўхла|Хоўхлу]], [[Слонім]], землі на Падляшшы.
 
ПасьляПа забойствазабойстве ягонага бацькі, у сакавіку 1440 г.году, некаторыя фэадалы, у асноўным на [[Жамойць|Жамойці]], падтрымалі ягоную кандыдатуру на велікакняжацківелікакняскі пасад, але ў 1440 г.году вялікім князем ВКЛ быў абраны [[Казімер Ягелончык|Казімер Ягайлавіч]], і ў мэтах прадухіленьня паўстаньняў іншых прэтэндэнтаў на вялікакняскі тронпасад, а таксама мажлівагамагчымага паўстаньня жамойтаў на чале зь Міхалам, Казімер пайшоў на пацьвярджэньне ранейшых прывілеяў Жамойцкай зямлі. Паводле «Хронікі Быхаўца», Казімер, умацаваўшыся на велікакняжацкімвелікакняскім пасадзе, падараваў Міхалу Жыгімонтавічу Бельск, Сураж, Клецак, КойданаваКойданаў, Бранск дыі Старадуб.
 
У 1439 г.годзе Міхал Жыгімонтавіч заснаваў ў Койданаве касьцёл Сьвятой Ганны, які існуе і цяпер<ref>Валахановіч А. Міхаіл Жыгімонтавіч. // {{Літаратура/Памяць/Койданаўскі раён|к}} С. 77-78.</ref>. У [[Клецак|Клецку]] Міхал Жыгімонтавічён задумаў змову супраць вялікага князя ВКЛ Казімера IV, у якой удзельнічалі таксама князі Валожынскія, але яна была раскрытая. Паводле іншых крыніц, Міхал Жыгімонтавіч пасьляпа абраньняабраньні Казімера IV Ягелончыка вялікім князем ВКЛ выехаў да сваякоў у Мазовію за падтрымкай у барацьбе супраць яго, потым у [[Малдова|Малдову]], а затым іпазьней да хана Сэід-Агмэда. У пачатку 1449 г.году МіхаілМіхал Жыгімонтавіч з татарскім войскам на кароткі час захапіў у ВКЛВялікага Княства Літоўскага Севершчыну і Кіеў<ref>Пазднякоў В. Міхаіл Жыгімонтавіч // {{Літаратура/ЭГБ|5к}} С. 213.</ref>. ПасьляПотым шукаў падтрымкі ў [[Масква|Маскве]], але там быў зьняволены і, паводле некаторых зьвестак, каля [[1452]] году атручаны.
 
== Крыніцы ==
{{Крыніцы}}
 
== Літаратура ==
* {{Літаратура/Памяць/Койданаўскі раён}}
* Пазднякоў В. Міхаіл Жыгімонтавіч. // Энцыклапедыя гісторыі Беларусі ў 6 тамах. Т. 5. Мінск. 1999. С. 213.
* {{Літаратура/ЭГБ|5к}}
* Валахановіч А. І. Міхаіл Жыгімонтавіч. // Памяць. Гісторыка-дакументальная хроніка Дзяржынскага раёна. Мінск. 2004. С. 77-78.
 
== Вонкавыя спасылкі ==
{{Commons|Category:Michael Žygimantaitis}}
 
{{САРТЫРОЎКА_ПА_ЗМОЎЧВАНЬНІ:Міхал Жыгімонтавіч}}