Цыпрыян Павал Бжастоўскі: розьніца паміж вэрсіямі

| Нарадзіўся = {{Нарадзіўся|12|10|1612}}

'''Цыпрыян Павал Бжастоўскі''' ({{Нарадзіўся|12|10|1612}}, [[Міхайлішкі]], [[Гарадзенскі павет]] — {{Памёр|8|6|1688}}, [[Варшава]]) — дзяржаўны дзяяч [[Вялікае Княства Літоўскае|Вялікага Княства Літоўскага]], дыплямат. [[Рэфэрэндар вялікі літоўскі|Рэфэрэндар]] (1657—16721650—1681) і [[пісар вялікі літоўскі|пісар]] вялікі літоўскі (1672—16811657—1672), [[кашталян троцкі|кашталян]] (1681—1684) і [[ваявода троцкі|ваявода]] троцкі (з 1684)<ref>[[Валеры Пазднякоў|Валерый Пазднякоў]]. Бжастоўскія // {{Літаратура/ЭВКЛ|1к}} С. 326.</ref>.

У 1642 годзе атрымаў [[Урад (Вялікае Княства Літоўскае)|урад]] [[стольнік віленскі|стольніка віленскага]], як дэпутат ад Упіцкага павету ўдзельнічаў у падпісаньні эклекцыі (абраньні) [[Сьпіс польскіх манархаў|караля]] і [[Сьпіс вялікіх князёў літоўскіх|вялікага князя]] [[Ян Казімер|Яна Казімера]]. У 1645 годзе атрымаў урад [[пісар дэкрэтавы ВКЛ|пісара дэкрэтавага]], у 1650 годзе — [[Рэфэрэндар вялікі літоўскі|рэферэндара вялікага літоўскага]], у 16571650 годзе — [[пісар вялікі літоўскі|пісара вялікага літоўскага]]. У 1674 годзе быў электарам Яна Сабескага з [[Ашмянскі павет|Ашмянскага павету]], хоць першапачаткова выступаў за кандыдатуру сына маскоўскага гаспадара [[Фёдар Аляксеевіч|Фёдара Аляксеевіча]]. У 1681 годзе стаў [[кашталян троцкі|кашталянам троцкім]]. Атрымаў прызначэньне ад Яна Казімер на агляд цела [[Сьвяты Казімер|Сьвятога Казімера]]. З 1684 году — [[ваявода троцкі]].

Нааднаразова выбіраўсяабіраўся [[Пасол соймавы|паслом]] на соймы, а таксама кіраваў дачыненьнямі з [[Маскоўская дзяржава|Маскоўскай дзяржавай]]. Удзельнічаў у перамовах з маскоўскімі пасламі ў Нямежы ў 1658 годзе, у Андросаве ў 1663—1664 гадох, у складаньні [[Андрусаўскае замірэньне|Андросаўскага замірэньня]] 1667 году ў час [[Вайна 1654—1667 гадоў|вайны з Маскоўскай дзяржавай 1654—1667 гадоў]]. У 1670 годзе за панесеныя страты ўлады выдалі яму 15000 польскіх злотых. Быў паслом у [[Масква|Маскву]] ў 1671—1672 і 1679 гадох. Ад маскоўскага гаспадара атрымаў багата аздоблены абраз Найсьвяцейшай Багародзіцы, які потым падараваў менскім езуітам (яго сын Антон быў рэктарам Менскай езуіцкай калегіі).