Рэльеф паверхні — раўнінны, зьлёгку ўзгорысты. Шырокую частку тэрыторыі займаюць заходнія схілы [[Прыволскае ўзвышша|Прыволскага ўзвышша]]. Узвышша [[Сурская Шышка]] зьяўляецца самым высокім узвышшам вобласьці. Крайні захад вобласьці належыць да ўсходняй ускраіны ОкскаОцка-Данской раўніны.
=== Карысныя выкапні ===
Радок 60:
=== Гідраграфія ===
У вобласьці налічваецца звыш за 3 тысячы рэкаўрэк і ручаёў агульнай працягласьцю 15 458 км. Рачны сьцёк арыентавана ацэньваецца ў 5—5,5 км³. Найбольш буйныя з рэкаўрэк вобласьці ёсьць [[Сура (прыток Волгі)|Сура]], [[Мокша (рака)|Мокша]], [[Хапёр]] і [[Варона (прыток Хапёру)|Варона]]. Адно з унікальных прыродных зьяваў Пензенскай вобласьці — вытокі ракі Хапёр, якія бяруць свой пачатак з найчыстых крыніцаў. Частка азёраў узятая пад ахову як помнік прыроды. На тэрыторыі вобласьці налічваецца каля 1500—2000 крыніцаў.
== Гісторыя ==
Абласны цэнтар горад [[Пенза]] быў утвораны ў [[1663]] годзе як расейская крэпасьць на мяжы [[Дзікае поле|Дзікага поля]]. Маюцца таксама зьвесткі пра прысутнасьць на тэрыторыі сучаснага горадагораду больш старажытных паселішчаў. У [[1718]] годзе была ўтворана Пензенская правінцыя ў складзе [[Казанская губэрня|Казанскай губэрні]]. [[15 верасьня]] [[1780]] году ўтворана [[Пензенская губэрня]]. [[5 сакавіка]] [[1797]] году губэрня была скасавана, а Пенза сталася павятовым цэнтрам [[Саратаўская губэрня|Саратаўскай губэрні]]. [[9 верасьня]] [[1801]] году Пензенская губэрня была адноўленая.
У [[1928]] годзе губэрня была зноў ліквідаваная, Пенза сталася цэнтрам Пензенскай акругі [[Сярэдняволскі край|Сярэдняволскага краю]], [[Куйбышаўскі край|Куйбышаўскага краю]], а затым з [[1937]] году раённым цэнтрам [[Тамбоўская вобласьць|Тамбоўскай вобласьці]]. [[4 лютага]][[1939]] году Ўказам [[Прэзыдыюм Вярхоўнага Савета СССР|Прэзыдыюма Вярхоўнага Савета СССР]] была ўтворана Пензенская вобласьць.
