Зянон Якуць: розьніца паміж вэрсіямі

'''Якуць Зянон''' ([[1894]]-—[[1924]]), каталіцкі сьвятар заходняга абраду, рэлігійны і культурна-грамадскі дзеяч, удзельнік беларускага хрысьціянскага руху 20 ст., душапастыр.

Нарадзіўся 22.01.1894 у засьценку Скурцішкі Новааляксандраўскага павета [[Коўна|Ковенскай]] губ. Паходзіў з сялянскай сям'ісям’і: бацькі - — Ян і Юзэфа (з дому Гасянцоў) Якуці. У 1909-1912 1909—1912 гг. вучыўся ў [[Відзы|Відзаўскай]] гарадзкой 4-класнай навучальні, дзе скончыў поўны курс навучаньня. Пасьпяхова здаў экзамэн на званьне аптэкарскага вучня ў сьнежні 1912  г. і атрымаў пасьведчаньне з Пецярбурскай навучальнай акругі. Вучыўся ў Віленскай духоўнай каталіцкай сэмінарыі. Прымаў удзел у дзейнасьці беларускага культурна-асьветнага гуртка студэнтаў-сэмінарыстаў. Пасьвячоны ў сьвятары ў 1919  г. З беларускім нацыянальна-рэлігійным рухам звязаны з часоў вучобы ў Вільні. У 1920-1924 1920—1924 гг. выконваў сьвятарскія абавязкі ў парафіі [[Шаркоўшчына]] Дзісенскага дэканата. Ад пачатку душапастырскай дзейнасьці сьвядома і пасьлядоўна праводзіў беларусізацыю рымска-каталіцкай царквы ў парафіях з беларускім насельніцтвам. Зьвяртаўся да вернікаў з казаннямі і праводзіў катэхізацыю дзяцей на беларускай мове. Памёр 03.01.1924 у Шаркоўшчыне. Пахаваны на мясцовых парафіяльных могілках.