Сын князя Сьвятаслава Ігаравіча ад нараджэнкі гораду Любеч па імі Малуша, ключницыключніцы княгіні Вольгі. Існуе позьні, магчыма, легендарны, аповядаповед аб тым, што Ўладзімер нарадзіўся ў вёсцы БудутиноБудуціна пад Псковам, куды цяжарную Малушу саслала ўгневаная Вольга. Па летапісах, ён быў трэцім па старшынстве (пасьля Яраполка Сьвятаславіча і Алега Сьвятаславіча), але высоўвалася таксама гіпотэза, што ён быў другім (старэйстарэйшы за Алега), бо атрымаў ад бацькі пры імягоным сыходзе на вайну зь Бізантыяй у 970 году прэстыжны Ноўгарад, у то час як Алег здавольваўся Дрэўлянскай зямлёй з цэнтрам у ОвручеОўручы.
Неўзабаве пасьля згубы Сьвятаслава ў пачатку 972 г. успыхнула міжусобная вайна паміж імягонымі трыма сынамі. Храналёгія летапісу тут умоўная, але вядома, што на пачатковых этапах канфлікту Алег загінуў у барацьбе з кіеўскім князем Яраполкам, а наўгародзкі князь Уладзімер узяў Полацак, які перайшоў на бок Кіева Полацак, і сілком узяў у жонкі дачкадачку мясцовага кіраўніка [[Рагнеда|Рагнеду]], просватаннуюпасватаную за Яраполка; бацька Рагнеды, Рагвалод Полацкі, быў забіты. Нарэшце, Уладзімер пры дапамозе варагаў захапіў Кіеў і заняў пасад здрадліва забітага ў Радзіне пад Кіевам Яраполка. Паводле «Памяці і хвалехвалы князю Ўладзімеру» Якава Мниха,Мніха гэта здарылася 11 чэрвеня 978 г. Старажытнарускія летапісы даюць дату 980; з шэрагу храналягічных меркаваньняў падаецца больш верагодным, што дата 978 правільная, а дата 980 атрыманая пры другаснай расстаноўцы гадавой сеткі ў летапісы шляхам няправільнага пералічэньня.
