|
== Літаратурная дзейнасьць ==
ЗьвяртаўсяЗвяртаўся да гісторыі краю, вераваньняўвераванняў, звычаяўзвычаеў, вуснай паэзіі беларускага народу, паэтызаваў гераічнае мінулае продкаў. Дэбютаваў вершам «Паштальён» ([[1844]]), паводле пачутай у [[Мір]]ы гісторыі («народнай гутаркі»). Пераклад «Паштальёна» на расейскую мову паэтам Л. Трэфалевым зрабіўся папулярнай у Расеі народнай песьняйпесняй «Когда я на почте служил ямщиком…».
Як добры знаўца фальклёруфальклору, вуснай паэзіі беларусаў раскрыўся ў «Кароткім дасьледаваньнідаследаваньні мовы і характару паэзіі русінаў Менскай правінцыі» ([[1856]]). ВывучэньнюВывучэнню [[Беларусь|Беларусі]] прысьвяціў гістарычна-краязнаўчыя працы «Вандроўкі па маіх былых ваколіцах» ([[1853]]), «Менск: беглы агляд сучаснага стану Менску» ([[1857]]), «Нёман ад вытокаў да вусьцявусцця» ([[1861]]) і інш.
Падтрымліваў цесныцесныя зьвязакзносіны зьз М[[менск|енск]]ім літаратурным асяродзьдземасяроддзем. За антыцарскія вершы быў арыштаваны. Пісаў па-польску, зьз беларускамоўных твораў захаваліся толькі два — верш «Добрыя весьці» ([[1848]], [[1861]]) і лірычная мініятурамініяцюра «Ужо птушкі пяюць усюды».
ЗьяўляеццаЗ'яўляецца аўтарам некалькіх п’есаў, якія ставіліся віленскім тэатрам. З драматычных твораў У. Сыракомлі найбольшай папулярнасьцю карысталася п’еса «Kasper Kaliński».
Перакладаў на [[польская мова|польскую мову]] творы разнастайных расейскіх, францускіх, украінскіх, нямецкіх і [[лацінская мова|лацінскіх]] паэтаў. Сярод найбольш значных працаўпрац — пераклады твораў [[Ёган Вольфґанґ фон Ґётэ|Гётэ]], [[Генрых Гайнэ|Гайнэ]], [[Міхаіл Лермантаў|Лермантава]], [[Тарас Шаўчэнка|Шаўчэнкі]], [[Мікалай Някрасаў|Някрасава]], [[П'ер-Жан Бэранжэ|Бэранжэ]] і іншых. Творы У. Сыракомлі лічацца аднымі з найлепшых перакладаў паэзіі ў гісторыі польскай мовы.
ЗьяўляеццаЗ'яўляецца аўтарам двухтомнай «Гісторыі літаратуры ў Польшчы» ([[1851]]—[[1852]]) і іншых твораў.
== Асноўныя творы ==
| 