Гарадная: розьніца паміж вэрсіямі
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
д (GR) File renamed: File:Coat of Arms of Haradnaja (1792).jpg → File:Haradnaja. Гарадная (1792).jpg name unification by uploader |
Удакладненьне заснавальніка і ягонай пасады. Цытата з рукапісу. |
||
Радок 63:
У 1527—1592 Гарадное не існавала, што ўскосна пацьвярджаюць падрабязныя апісаньні Пінскага павету, складзеныя ў 1550—1560-х пінскімі старастамі [[Станіслаў Хвальчэўскі|Станіславам Хвальчэўскім]] і [[Лаўрын Война|Лаўрынам Войнам]], а таксама мсьцібогаўскім старастам [[Рыгор Валовіч (?—1577)|Рыгорам Валовічам]]. На месцы Гарадное адзначаецца толькі ўрочышча Гарадышча на высьпе пасярод балота [[Марочнае|Марочнага]].
[[30 студзеня]] [[1592]] року
У [[1648]] падчас [[Паўстаньне Хмяльніцкага|паўстаньня Хмяльніцкага]] частка гарадэнцаў далучаецца да казацкага [[Антон Нябаба|палкоўніка Нябабы]]<ref name="ReferenceA">Horodna // {{Літаратура/Геаграфічны слоўнік Каралеўства Польскага|1}} S. 138.</ref>. Войскі [[Януш Радзівіл|Януша Радзівіла]] пакаралі<ref>Бантышъ-Каменскій Д.Н. Исторія Малой Россіи. Ч. 1. Москва, 1830. С. 273.</ref> паказачаных мяшчан у часе маршу з [[Нобель|Нобелю]] на [[Тураў]] у лютым [[1649]]<ref>Бярнацкі В. Паўстаньне Хмяльніцкага. Ваенныя дзеяньні ў Літве ў 1648-1649 гг. // ARCHE Пачатак, 2008, №1-2. С. 109.</ref>. У [[1654]] Гарадная зноў зьнішчаецца татарамі, пра што сьведчыць гарадэнскі войт Самойла Васьковіч у прысязе, складзенай [[9 верасьня]] [[1654]]<ref>НГАБ. Ф. 1733, воп. 1, спр. 168, арк. 34, прысяга №30.</ref>. У палон выведзена каля 700 жыхароў<ref name="ReferenceB">Гарадная // {{Літаратура/ЭГБ|2к}} С. 476.</ref>, у полымі гінуць дакумэнты Магдэбурскага права, пра што згадваецца ў прывілеі [[1792]] року<ref name="НГАБ2">НГАБ. Ф. КМФ-18, воп. 1, спр. 556, арк. 145-149.</ref>. У 1664—1665 у мястэчку Гарадной [[Кігіраўскае войтаўства|Кігіраўскага войтаўства]] [[Пінскі павет|Пінскага павету]] на пастоі разьмяшчаўся драґунскі полк Кальштына<ref>Акты издаваемые Виленскою коммисіею для разбора древних актовъ. Т. 34. Вильна, 1909. С. 378-380.</ref>.
|