'''Атон''' (({{мова-el|Όρος Άθως}}, {{мова-el|Ἄθως}}) — назва [[гара|гары]] (вышыня 2033 м) і аднайменнага паўвострава ў [[Македонія (Грэцыя)|Македоніі]] на поўначы УсходняйЎсходняй [[Грэцыя|Грэцыі]], таксама вядомага як «Сьвятая Гара» ({{мова-el|Άγιον Όρος}}, «А́гіён Арос»).
У сыстэме адміністрацыйных раёнаў Грэцыі мае назву «'''Аўтаномная манаская дзяржава Сьвятой Гары'''» ({{мова-el|Αυτόνομη Μοναστική Πολιτεία Αγίου Όρους|скарочана}}). Нягледзячы на афіцыйную назву, не зьяўляецца самастойнай дзяржавай. Гэта самакіраваная супольнасьць 20 праваслаўных манастыроў у непасрэднай царкоўнай юрысдыкцыі Канстантынопальскагаканстантынопальскага Патрыярхапатрыярха (з [[1312]]). Зьяўляецца найбуйнейшым у сьвеце цэнтрам праваслаўнага манаства. Сувэрэнітэт Грэцыі над паўвостравам замацаваны ЛазанскайЛязанскай дамовай [[1923]]; рэжым самакіраванньясамакіраваньня грунтуецца на палажэньнях першага СтатутаСтатуту Сьвятой гары Атон («Трагоса»), зацьверджанага Хрысавулам імпэратара Яна ЦімісхіяЦымісхіюса ў [[972]] годзе.
У адрозьненьне ад астатняй часткі Канстантынопальскагаканстантынопальскага Патрыярхатупатрыярхату, на Атоне выкарыстоўваецца выключна [[юліянскі каляндар]], у тым ліку ў адміністрацыйных дакумэнтах. У [[2001]] годзе насельніцтва Атону складала 2262 чалавек. Для параўнаньня, у [[1903]] годзе насельніцтва гары Атон складала прыблізна 7432 чалавек, а ў [[1917]] годзе — каля 10500 чалавек. Для праваслаўных усяго сьвету — адно з галоўных сьвятых месцаў, шануецца як зямной Доля Багародзіцы{{удакладніць}}. Аб’ект [[Сусьветная спадчына ЮНЭСКО|Сусьветнай спадчыны]] [[ЮНЭСКО]].
Адным з самых вядомых звычаяў манаскай гары Атон ёсьць забарона на ўезд [[жанчына]]м і жывёлам жаночагажаночае полуплоці.
