Алесь Дудар: розьніца паміж вэрсіямі

▲Нарадзіўся ў сям’і безьзямельнага селяніна. У [[Першая сусьветная вайна|першую сусьветную вайну]] сям’я знаходзіліся ў бежанстве ў расейскім горадзе [[Мічурынск|Казлове]] ([[Тамбоўская губэрня]]) і вярнулася ў Беларусь вясной [[1917]] году. Пасьля сканчэньня ([[1921]]) сярэдняй школы ўступіў у тэатральную трупу [[Уладзіслаў Галубок|Уладзіслава Галубка]]. У [[1923]] адзін з заснавальнікаў менскай, [[віцебск]]ай і [[полацк]]ай філіяў «[[Маладняк (літаратурнае аб’яднаньне)|Маладняка]]». У [[1927]]—[[1928]] вучыўся на літаратурна-лінгвістычным аддзяленьні пэдагагічнага факультэта [[БДУ]], які вымушана пакінуў у выніку кампаніі супраць беларускіх пісьменьнікаў-студэнтаў. У сьнежні 1927 выйшаў з «Маладняка» і далучыўся да новага аб’яднаньня «Полымя». [[20 сакавіка]] [[1929]] г. [[арышт]]аваны Дзяржаўнай палітычнай управай [[НКУС БССР]] За верш «Пасеклі наш край папалам…». Высланы на тры гады ў [[Смаленск]] ([[Расейская СФСР]]). [[22 ліпеня]] [[1930]] г. яго арыштавалі ў Смаленску і прывезьлі ў Менск на допыты па справе «[[Саюз вызваленьня Беларусі|Саюза вызваленьня Беларусі]]». У [[1931]] зноў у Смаленску. Пасьля сканчэньня тэрміну высылкі вярнуўся ў Менск. Сябар [[Саюз беларускіх пісьменьнікаў|Саюза пісьменьнікаў БССР]] (з [[1934]]). У 1935—36 у асноўным займаўся [[пераклад]]амі. Трэці раз арыштаваны [[31 кастрычніка]] [[1936]] у Менску па адрасе: вул. Правадная, д. 15а, кв. 2. [[28 кастрычніка]] [[1937]] г. пазасудовая калегія НКУС выракла яго да вышэйшай меры (сьмяротнага) пакараньня з [[канфіскацыя]]й маёмасьці быццам у якасьці «чальца антысавецкай аб’яднанай шпіёнска-тэрарыстычнай нацыянал-фашысцкай арганізацыі». [[29 кастрычніка]] стаўся ахвярай масавага [[расстрэл]]у ў сутарэньнях [[Сьледчы ізалятар КДБ Беларусі|менскай унутранай турмы НКУС]] («амэрыканкі») звыш [[Сьпіс дзеячоў Беларусі, расстраляных 29—30 кастрычніка 1937 году|100 пісьменьнікаў, навукоўцаў і дзяячоў культуры]]. [[21 верасьня]] [[1957]] г. ваенная калегія [[Вярхоўны суд СССР|Вярхоўнага суда СССР]] апраўдала яго пасьмяротна. Асабістая справа № 10861-с захоўваецца ў архіве [[КДБ Беларусі]].