Станіслаў Язэпавіч Станкевіч: розьніца паміж вэрсіямі
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Knedlik-Pod (гутаркі | унёсак) |
Няма апісаньня зьменаў |
||
Радок 2:
'''Станіслаў Станкевіч''' ([[23 лютага]] [[1907]] году, [[Арляняты]] — [[6 лістапада]] [[1980]] году, [[Нью-Ёрк]]) — беларускі літаратуразнаўца, грамадзка-культурны дзяяч, публіцыст, крытык. Таксама ўжываў псэўданімы ''Язэп Каранеўскі'', ''Алесь Крыга'', ''Дзівасіл''.
== Біяграфія ==
Паходзіць з роду [[Станкевічы (шляхецкі род)|Станкевічаў]], ягоны родны дзядзька па матчынай лініі — [[Ян Станкевіч]] — зьяўляўся адным з найбуйнейшых беларускіх мовазнаўцаў.
Радок 10 ⟶ 11:
Быў дэлегатам [[Другі Ўсебеларускі кангрэс|Другога Ўсебеларускага кангрэсу]]. Напрыканцы [[1945]] году ў ангельскай акупацыйнай зоне Нямеччыны ўзначаліў нелегальны [[Беларускі нацыянальны цэнтар]]. Быў першым старшынём [[Антыбальшавіцкі блёк народаў|Антыбальшавіцкага блёку народаў]] ([[1946]]).
Пасьля сканчэньня [[Другая сусьветная вайна|Другой сусьветнай вайны]] сумесна з М. Абрамчыкам на эміграцыі аднавіў [[Рада БНР|Раду БНР]]. Рэдагаваў часопіс БНЦ «Рух» і газэту «Бацькаўшчына» ([[1948]]—[[1962]]). Стварыў філію
З [[1962]] году жыў у [[Нью-Ёрк]]у. З [[1963]] году і да сьмерці зьяўляўся галоўным рэдактарам газэты «Беларус», якой пад ягоным рэдагаваньнем выйшла каля 200 нумароў. Стала супрацоўнічаў з [[Свабода (радыё)|радыё «Свабода»]]. У [[ЗША]] выдаў кнігі «Беларуская падсавецкая літаратура першае паловы 1960-х гадоў» (1967) і «Янка Купала. На 100-я ўгодкі ад нараджэньня» (1982). Зьяўляецца аўтарам працы «Русыфікацыя беларускае мовы ў БССР і супраціў русыфікацыйнаму працэсу» пра
Пахаваны на беларускіх могілках у [[Іст-Брансўік]]у ў штаце [[Нью-Джэрзі]] ([[ЗША]])<ref>[http://www.blagobor.by/article/person/mickevich Станіслаў Станкевіч. Сэрыя «Партрэты віленчукоў»]</ref>.
| |||