Ванда Лявіцкая: розьніца паміж вэрсіямі

Нарадзілася ў [[Радашкавічы|Радашкавічах]]. Дачка беларускага літаратара [[Антон Лявіцкі|Антона Лявіцкага]] і [[Люцыя Лявіцкая|Люцыі з Гнатоўскіх]]. У [[1914]] скончыла мясцовую вышэйшую пачатковую школу. [[21 траўня]] [[1909]] апублікавала ў газэце «[[Наша Ніва]]» свой дэбютны абразок «Бацькаўшчына». З [[1914]] — бясплатна працавала ў першай беларускай кнігарні (куды яе рэкамэндавала [[Алаіза Пашкевіч]]) і ў гарадзкой бібліятэцы імя А. С. Пушкіна, у часопісах «[[Саха (1923)|Саха]]» і «Лучынка», у дзіцячым прытулку пры Таварыстве помачы ахвярам вайны. У канцы чэрвеня [[1916]] зь яе ініцыятывы прытульных дзяцей перавезьлі ў радавы маёнтак [[Карпілаўка (Лагойскі раён)|Карпілаўку]]<ref>Пра гэта згадваў яшчэ [[Максім Багдановіч]] у артыкуле «Деятельность Минского белорусского комитета»: «...Видное…Видное место в комитетских начинаниях заняло основание белорусского приюта для детей беженцев. В качестве места для приюта было выбрано имение «Карпиловка»„Карпиловка“, находящееся в 30 верстах от Минска, в живописной и здоровой местности. Там было поселено около 50 детей, надзор за которыми поручили двум воспитательницам: ''г-же Ванде Левицкой'' и г-же Ядвиге Родкевич.»</ref>.

У ліпені [[1917]] падпісала статут Беларускага хаўруса настаўнікаў. Пасьля заканэчньня ў [[1917]] беларускіх курсаў была настаўніцай першай менскай беларускай школы. Сёлета ўвосень выйшла замуж за [[Язэп Лёсік|Язэпа Лёсіка]]. У гэтую пару друкавалася ў газэтах «[[Вольная Беларусь (газэта)|Вольная Беларусь]]», «[[Беларусь (1919, Менск)|Беларусь]]», часопісах «Зоркі» ды «Іскра Ільліча».

[[15 траўня|15]]—[[16 траўня]] [[1917]] удзельнічала ў зьезьдзе настаўнікаў [[Менская губэрня|Менскай губэрні]]. У адказ на крыўдную для беларускіх асьветнікаў прамову «Самавызначэньне Беларусі і мова навучаньня ў беларускай школе» В.  Т.  Ругалевай горача запярэчыла, выбегшы на трыбуну, аднак яе падтрымалі толькі два дэлегаты<ref>{{артыкул|аўтар=Содаль, Ул.|загаловак=«Магу я сябе назваць самай шчаслівай...»: 100 гадоў з дня нараджэння Ванды Лявіцкай|арыгінал=|спасылка=|аўтар выданьня=|выданьне=Роднае слова|тып=|месца=Мн.|выдавецтва=|год=1995|выпуск=|том=|нумар=9|старонкі=168—173|isbn=}}</ref>. [[28 траўня]] [[1917]] з гэтай нагоды пісаў «Вестник минского губернского комиссариата»:

{{Цытата|Горячую прочувственную речь против положений докладчика произнесла Ванда Левицкая, но собрание она совершенно не убедила...убедила…}}

У [[1919]] свой грамадзянскі шлюб Ванда і Язэп Лёсікі асьвяцілі ў менскім [[Касьцёл Найсьвяцейшай Тройцы (Менск)|Касьцёле Сьвятога Роха]]. Напісала ў [[1922]] успаміны пра бацьку.

Калі ў [[1930-я|1930-х]] Язэпа Лёсіка арыштавалі па справе «Саюзу вызваленьня Беларусі», працавала пасудамыйкаю, разносчыцай тэлеграмаў, а як толькі гэта сталася магчымым, паехала да высланага мужа. Улетку [[1959]] вярнулася ў [[Менск]], дзе яе прыняла [[Уладзіслава Луцэвіч|Ўладзіслава Луцэвіч]] на Омскім завулку 7<ref>{{Спасылка | аўтар = Уладзімер Содаль| прозьвішча = | імя = | аўтарlink = | cуаўтарысуаўтары = | дата публікацыі = 18 лiстападалістапада 2008 | url = http://www.nn.by/index.php?c=ar&i=21604| загаловак = Ванда ў Купаліхі| фармат = | назва праекту = | выдавец = [[Наша Ніва]]| дата = 24 лістапада 2011 | мова = | камэнтар = }}</ref>.

Памерла ў пасёлку Татарка [[Стаўрапольскі край|Стаўрапольскага краю]].

Хросным бацькам дзяцей Ванды — Люцыі і Алесі — быў [[Янка Купала]]<ref name=rubl>{{Спасылка | аўтар = [[Людміла Рублеўская]]| прозьвішча = | імя = | аўтарlink = | cуаўтарысуаўтары = | дата публікацыі = 23 лютага 2009| url = http://sb.by/post/79963/| загаловак = Ядвигин Третий и единственный| фармат = | назва праекту = | выдавец = [[Советская Белоруссия]]| дата = 2 жніўня 2011 | мова = ru| камэнтар = }}</ref>. У [[1992]] годзе Люцыя і Алеся прыязджалі на месца колішняга радавога маёнтку Карпілаўкі<ref name=sod73>{{артыкул|аўтар=Содаль, У.|загаловак=Летуценнік з карпілаўкі|арыгінал=|спасылка=|аўтар выданьня=|выданьне=Роднае слова|тып=|месца=|выдавецтва=|год=1994|выпуск=|том=|нумар=1|старонкі=73|isbn=}}</ref>. Сын Юры на [[Беларусь]] не вяртаўся<ref>{{Спасылка | аўтар = [[Уладзімер Арлоў]]| прозьвішча = | імя = | аўтарlink = | cуаўтарысуаўтары = | дата публікацыі = 19 лютага 2007| url = http://www.svaboda.org/content/transcript/754728.html| загаловак = Імёны Свабоды: Ванда Лявіцкая (25.9.1895, мяст. Радашковічы (цяпер Маладэчанскі раён) — 8.12.1968, пас. Татарка, Стаўрапольскі край, Расея) | фармат = | назва праекту = | выдавец = [[Радыё Свабода]]| дата = 24 лістапада 2011 | мова = | камэнтар = }}</ref>.