Наталка Бабіна: розьніца паміж вэрсіямі

Змесціва выдалена Змесціва дададзена
вікіфікацыя
Радок 1:
[[файл:Natalka Babina infobox.jpg|міні|250px250пкс| Натальля Бабіна падчас прэзэнтацыі сваёй кнігі ў [[Варшава|Варшаве]] 4 лістапада 2010 року]]
'''Натальля Бабіна''' — беларуская пісьменьніца й журналістка ўкраінскага паходжаньня.
 
== Біяграфія ==
Нарадзілася 15 траўня 1966 року ў в. [[Заказанка]] [[Берасьцейскі раён|Берасьцейскага раёну]]. Скончыла 2 клясы ў школе сяла [[Прылукі (Берасьцейская вобласьць)|Прылукі]] (Берасьцейскі раён), потым вучылася ў школе №13 г. [[Берасьце|Берасьця]]. Пасьля школы вучылася на інжынэра ў Менскім палітэхнічным інстытуце. Працавала інжынэрам на заводзе «ЦветатронЦьветатрон» (Берасьце), на заводзе ім.імя Леніна ([[Менск]]).
 
Працавала ў ідэйнай газэце «Збудзіньне», потым інжынэрна — тэхнічным працаўніком у дзяржаўнай газэце «Звязда». З 1994 року супрацоўнічае зь беларускай незалежнай газэтай «[[Наша Ніва]]», з 2007 року — штатны журналіст газэты.
 
Мастацкія творы пачала друкаваць у 1994 року. Піша па-беларуску й па-ўкраінску. Друкавалася ў часопісах «[[ARCHE]]», «[[Дзеяслоў (часопіс)|Дзеяслоў]]», газэтах «Звязда» і «Наша Ніва»; ва ўкраінскіх часопісах «Сучасність», «Кур’ер Крівбасу», «Над Бугом і Нарвою», газеті «Поступ». Творы перакладзеныя на польскую, чэскую і ўкраінскую мовы.
 
Замужам, мае трох дзецяўдзяцей.
 
== Погляды ==
Натальля Бабіна лічыць сябе ўкраінкай, а ўкраінскую мову — мовай сваёй сям’і. Пры гэтым, спадарыня Натальля ў паўсядзённым жыцьці карыстаецца беларускай мовай, кажа, што менавіта на ёй « разважае аб розным быце, і хатнім, і працоўным, і нават творчым»<ref name=a>{{спасылкаСпасылка|аўтар=Анна Северинец|url=http://www.velvet.by/articles/stil-zhizni/aksamitavaya-belarus/aksam-tavaya-belarus-abavyazak-perad-movai|загаловак=Аксамітавая Беларусь: абавязак перад мовай|выдавец=Белорусский женский портал VELVET.by}}</ref>
 
Творы Н. Бабінай адрозьніваюцца цьвёрдай нацыянальнай пазыцыяй. У той жа час, яна пасьлядоўна выказваецца ў інтэрвію наконт украінскасьці Берасьцейшчыны. Н. Бабіна зьвяртае ўвагу грамадзкасьці на тое, што жыхары Берасьцейскіх ваколіцаў былі прымусова зарэгістраваныя як беларусы савецкай уладай у 1939 року. і пазьней у 1944—1945 роках, калі тыя землі былі ўключаныя ў склад БССР, хаця ў рэчаіснасьці заўжды былі ў большасьці ўкраінцамі<ref name=b>{{спасылкаСпасылка|аўтар=Анатолій ІВЧЕНКО|url=http://nadbuhom.pl/art_1905.html|загаловак=Рідні корені натхнення|выдавец=Над Бугом і Нарвою - український часопис Підляшшя|мова=uk}}</ref>
Натальля Бабіна лічыць сябе ўкраінкай, а ўкраінскую мову — мовай сваёй сям’і. Пры гэтым, спадарыня Натальля ў паўсядзённым жыцьці карыстаецца беларускай мовай, кажа, што менавіта на ёй « разважае аб розным быце, і хатнім, і працоўным, і нават творчым»<ref name=a>{{спасылка|аўтар=Анна Северинец|url=http://www.velvet.by/articles/stil-zhizni/aksamitavaya-belarus/aksam-tavaya-belarus-abavyazak-perad-movai|загаловак=Аксамітавая Беларусь: абавязак перад мовай|выдавец=Белорусский женский портал VELVET.by}}</ref>
 
Н. Бабіна лічыць, што «этнічныя ўкраінцы, якія жывуць на Беларусі — гэта такі вялікі, але забыты і рускамоўнайрасейскамоўнай уладай, і беларускамоўнай культурай сусвет. А між тым, менавіта яны, калі дазволіць ім усвядоміць сваю нацыянальную індывідуальнасць, могуць дапамагчы беларусу стаць беларусам. Украінцы, ззь іх культурным імпэтам, унутранай свабодай, яркасцю, гэта як раз тое, чаго не хапае ціхаму, цьмянаму беларусу, які толькі яшчэ прабіраецца да беларушчыны»<ref name=a/>.
Творы Н. Бабінай адрозьніваюцца цьвёрдай нацыянальнай пазыцыяй. У той жа час, яна пасьлядоўна выказваецца ў інтэрвію наконт украінскасьці Берасьцейшчыны. Н. Бабіна зьвяртае ўвагу грамадзкасьці на тое, што жыхары Берасьцейскіх ваколіцаў былі прымусова зарэгістраваныя як беларусы савецкай уладай у 1939 року. і пазьней у 1944—1945 роках, калі тыя землі былі ўключаныя ў склад БССР, хаця ў рэчаіснасьці заўжды былі ў большасьці ўкраінцамі<ref name=b>{{спасылка|аўтар=Анатолій ІВЧЕНКО|url=http://nadbuhom.pl/art_1905.html|загаловак=Рідні корені натхнення|выдавец=Над Бугом і Нарвою - український часопис Підляшшя|мова=uk}}</ref>
 
Н. Бабіна лічыць, што «этнічныя ўкраінцы, якія жывуць на Беларусі — гэта такі вялікі, але забыты і рускамоўнай уладай, і беларускамоўнай культурай сусвет. А між тым, менавіта яны, калі дазволіць ім усвядоміць сваю нацыянальную індывідуальнасць, могуць дапамагчы беларусу стаць беларусам. Украінцы, з іх культурным імпэтам, унутранай свабодай, яркасцю, гэта як раз тое, чаго не хапае ціхаму, цьмянаму беларусу, які толькі яшчэ прабіраецца да беларушчыны»<ref name=a/>
 
== Крыніцы ==
{{крыніцыКрыніцы}}
 
{{САРТЫРОЎКА_ПА_ЗМОЎЧВАНЬНІ:Бабіна, Наталка}}
[[Катэгорыя:Беларускія літаратары]]