Пераклады Бібліі на беларускую мову: розьніца паміж вэрсіямі

Змесціва выдалена Змесціва дададзена
→‎Іншыя пераклады: дапаўненьне
дапаўненьне
Радок 11:
 
== Першыя спробы ==
Як паказваюць дасьледаваньні (акадэмік [[Яўхім Карскі]] і інш.), ужо з XI стагодзьдзя робяцца спробы прыстасаваць кірыла-мятодаўскі пераклад да мясцовых асаблівасьцяў мовы, яе царкоўна-літургічнага стылю, удакладненьня тэксту і выпраўленьня памылак перапісчыкаў на аснове старажытнагабрэйскага і старажытнагрэцкага арыгіналаў<ref name="katecheta">{{Спасылка|аўтар = Родаў Г. Я.|прозьвішча = |імя = |аўтарlink = |cуаўтары = |дата публікацыі = 14 лістапада 2008|url = http://katecheta-by.narod.ru/from_history.htm|загаловак = З гісторыі перакладу Бібліі на ўсходнеславянскіх тэрыторыях|фармат = |назва праекту = Катэхета|выдавец = Ручнік Барыс Рыгоравіч|дата = 12 красавіка 2012|мова = |камэнтар = }}</ref>. ВядомыяЗ некалькізахаваных ўрыўкаўтакога перакладаўкшталту сатэкстаў старажытнагабрэйскаеможна мовыадзначыць невядомых аўтараў даскарынаўскага пэрыяду[[Эвангельлі]]: «[[ПесьняТураўскае ПесьняўЭвангельле|Тураўскае]]» (XIV—XV стстXI ст.), 8[[Полацкае кніг Старога ЗапаветуЭвангельле|Полацкае]] (2XII паловаст.), XV —[[Аршанскае пачатакЭвангельле|Аршанскае]] XVI(XII-XIII стагодзьдзяўстст.)<ref, name="salaviejka11-12">{{Спасылка[[Лаўрышаўскае Эвангельле|аўтарЛаўрышаўскае]], =[[Пінскае А. Аўдзяюк.Эвангельле|прозьвішчаПінскае]], =[[Мсьціскае Эвангельле|імяМсьціскае]] =(XIV |аўтарlinkст.), =[[Друцкае Эвангельле|cуаўтарыДруцкае]], =[[Ваўкавыскае Эвангельле|датаВаўкавыскае]], публікацыі[[Кобрынскае =Эвангельле|Кобрынскае]], 5[[Лемяшэвіцкае сакавіка 2012Эвангельле|urlЛемяшэвіцкае]], =[[Слуцкае http://salavejka.blogspot.com/2011/12/blog-post.htmlЭвангельле|загаловакСлуцкае]] =(XVI Спробаст.), ўкладаньня[[Жухавіцкае бібліяграфііЭвангельле|Жухавіцкае]] перакладаў(XVII Біблііст.) на беларускуюі мову|фармат[[Псалтыр]]ы: =[[Смаленскі псалтыр|назваАмсьціслаўскі/Смаленскі]] праекту(1395), = Салавейкіна[[Віцебскі хаткапсалтыр|выдавецВіцебскі]] =(1492), [[BlogspotПінскі псалтыр|Пінскі]]|дата = 29 траўня 2012(1543){{Зноска|мова = Čarota|2010|камэнтар = Чарота|497—498}}</ref>.
 
Вядомыя некалькі ўрыўкаў перакладаў са старажытнагабрэйскае мовы невядомых аўтараў даскарынаўскага пэрыяду: «[[Песьня Песьняў]]» (XIV—XV стст.), 8 кніг Старога Запавету (2 палова XV — пачатак XVI стагодзьдзяў)<ref name="salaviejka11-12">{{Спасылка|аўтар = А. Аўдзяюк.|прозьвішча = |імя = |аўтарlink = |cуаўтары = |дата публікацыі = 5 сакавіка 2012|url = http://salavejka.blogspot.com/2011/12/blog-post.html|загаловак = Спроба ўкладаньня бібліяграфіі перакладаў Бібліі на беларускую мову|фармат = |назва праекту = Салавейкіна хатка|выдавец = [[Blogspot]]|дата = 29 траўня 2012|мова = |камэнтар = }}</ref>.
Вельмі важным трэба лічыць стварэньне ў Беларусі самастойнага поўнага біблійнага зводу, які быў складзены [[Мацьвей Дзясяты|Мацьвеем Дзясятым]] («[[Дзесятаглаў]]», 1502—1507) і [[Фёдар Янушэвіч|Фёдарам Янушэвічам]] (гістарычныя кнігі і «Пяцікніжжа Майсеева», 1514). У адрозьненьне ад так званага [[Генадзеўская Біблія|Генадзеўскага збору Бібліі]] ([[Ноўгарад]], 1499), які грунтаваўся пераважна на баўгарскай рэдакцыі кірыла-мятодаўскага перакладу і перакладзеных з [[Вульгата|Вульгаты]] недастатніх кніг, беларускі збор узыходзіў да больш раньняе і дастаткова поўнае мараўскае рэдакцыі перакладу.
 
Вельмі важным трэба лічыць стварэньне ў Беларусі самастойнага поўнага біблійнага зводу, які быў складзены [[Мацьвей Дзясяты|Мацьвеем Дзясятым]] («[[ДзесятаглаўДзясятаглаў]]», 1502—1507) і [[Фёдар Янушэвіч|Фёдарам Янушэвічам]] (гістарычныя кнігі і «Пяцікніжжа Майсеева», 1514). У адрозьненьне ад так званага [[Генадзеўская Біблія|Генадзеўскага збору Бібліі]] ([[Ноўгарад]], 1499), які грунтаваўся пераважна на баўгарскай рэдакцыі кірыла-мятодаўскага перакладу і перакладзеных з [[Вульгата|Вульгаты]] недастатніх кніг, беларускі збор узыходзіў да больш раньняе і дастаткова поўнае мараўскае рэдакцыі перакладу.
 
== Вялікае Княства Літоўскае ==
Радок 30 ⟶ 32:
 
=== Пазьнейшыя пераклады ===
Пераклады сярэдзіны — апошняе чвэрці XVI стагодзьдзя ахопліваюць выключна новазапаветныя кнігі (Эвангельле і Апостал), што зьвязана з распаўсюджаньнем [[Пратэстанцтва ў Вялікім Княстве Літоўскім|пратэстанцтва]] на тэрыторыі Рэчы Паспалітае і [[Рэфармацыя|рэфармацыйнаю]] практыкай перакладу Сьвятога Пісаньня на нацыянальныя мовы<ref name="pravenc17">{{Спасылка|аўтар = А. А. Турилов.|прозьвішча = |імя = |аўтарlink = |суаўтары = |дата публікацыі = 2 верасьня 2009|url = http://www.pravenc.ru/text/209473.html#part_17|загаловак = БИБЛИЯ. IV. ПЕРЕВОДЫ. На славянские языки. Белорусско-украинские переводы XV-XVI вв.|фармат = |назва праекту = Православная энциклопедия|выдавец = Церковно-научный центр «Православная Энциклопедия»|дата = 6 студзеня 2013|мова = ru|камэнтар = }}</ref>.
 
Наступным значным перакладам зьявілася праца [[Васіль Цяпінскі|Васіля Цяпінскага]]. Ён быў вядомым прыхільнікам Рэфармацыі ў Беларусі, заснаваў ва ўласным маёнку [[Цяпіна]] друкарню. Каля 1580 року Цяпінскі выдаў Эвангельлі [[Эвангельле паводле Мацьвея|паводле Мацьвея]], [[Эвангельле паводле Марка|Марка]] і пачатак [[Эвангельле паводле Лукі|паводле Лукі]] ў два слупкі: царкоўнаславянскай і беларускай мовамі. Гэтыя працы захаваліся да нашага часу ў двух асобніках. Паводле [[Карскі|Карскага]], беларускі пераклад зроблены з [[Біблія Сымона Буднага|польскамоўнага тэксту]] [[Сымон Будны|Сымона Буднага]] 1572 року, царкоўна-славянскі — паводле нейкага паўднёва-заходняга ізводу<ref name="salaviejka11-12" />.
Радок 44 ⟶ 46:
 
=== Пераклад Дзекуць-Малея ===
{{Асноўны артыкул|Біблія Дзекуць-Малея}}
Адным зь першых у пратэстанцкім асяродку, хто зьвярнуўся да ідэі перакладу, быў [[Баптызм|баптысцкі]] прэсьбітар зь [[Берасьце|Берасьця]] [[Лукаш Дзекуць-Малей]]. На пачатку [[1920-я|20-х рокаў]] XX стагодзьдзя ён пераклаў на сучасную [[Беларуская мова|беларускую мову]] [[Пераклад Бібліі Дзекуць-Малея|чатыры Эвангельлі]], выдадзеныя «[[тарашкевіца]]й» цягам 1926—1930 рокаў. Пазьней свае паслугі перакладу прапанаваў [[Антон Луцкевіч]], і ў 1931 року выйшаў іх [[Пераклад Бібліі Дзекуць-Малея і Луцкевіча|супольны пераклад]] [[Новы Запавет|Новага Запавету]] і [[Псалтыр|псальмаў]].
 
=== Пераклад Гадлеўскага ===
{{Асноўны артыкул|Біблія Гадлеўскага}}
[[Файл:Čatyry Ewanelii.jpg|міні|180пкс|Вокладка кнігі «Čatyry Ewanelii» ў перакладзе [[Вінцэнт Гадлеўскі|Вінцэнта Гадлеўскага]]]]
Сярод каталіцкага духавенства найбольш чынна працаваў над стварэньнем беларускай Бібліі рымска-каталіцкі сьвятар [[Вінцэнт Гадлеўскі]]. Ягоны [[Пераклад Бібліі Гадлеўскага|камэнтаваны пераклад]] быў зроблены яшчэ да 1930 року, аднак супрацьстаяньне каталіцкіх уладаў дазволіла выдаць ягоныя «Čatyry Ewanelii i Apostalskija Dziei» [[лацінка]]й толькі ў 1938. Перакладнік выкарыстоўваў уласьцівую для польскай мовы рэлігійную тэрміналёгію і карыстаўся польскай тапанімікай.
Радок 53 ⟶ 57:
 
=== Пераклад Станкевіча ===
{{Асноўны артыкул|Біблія Станкевіча}}
Першым, хто пераклаў усю Біблію на сучасную беларускую мову, стаў вядомы гісторык мовы, лексыкограф і дасьледнік беларускіх старадаўнасьцяў [[Янка Станкевіч]]. Выкананы ў супрацоўніцтве зь вельмі кваліфікаваным гэбраістам [[Майсей Гітлін|Майсеем Гітліным]], [[Пераклад Бібліі Станкевіча|пераклад]] зроблены з арыгіналу<ref name="labadz_dubian">{{Спасылка|аўтар = Глеб Лабадзенка.|прозьвішча = |імя = |аўтарlink = |cуаўтары = |дата публікацыі = 20 сакавіка 2012|url = http://labadzenka.by/?p=16729|загаловак = Ірына Дубянецкая: Беларусь 1000 гадоў жыве без Бібліі|фармат = |назва праекту = Блог Глеба Лабадзенкі|выдавец = |дата = 12 красавіка 2012|мова = |камэнтар = }}</ref> (Стары Запавет — з габрэйскай, Новы Запавет — з грэцкай моваў) і тэкстуальна не саступае ў даставернасьці пераўтварэньня клясычным перакладам. Ён, аднак перанасычаны [[дыялектызм]]амі і [[нэалягізм]]амі. Сьпярша ў 1970 року ў Нью-Ёрку быў выдадзены «Новы Закон», а ў 1973 — і ўся «Сьвятая Біблія», абедзьве тарашкевіцай.
 
=== Пераклад БПЦ ===
{{Асноўны артыкул|Біблія Беларускай праваслаўнай царквы}}
У [[1989]] годзе Менскі [[мітрапаліт]] [[Філарэт (Вахрамееў)|Філарэт]] стварыў Біблійную камісію<ref>{{Артыкул|аўтар=|загаловак=Архіпастыр і Беларусь|спасылка=http://old.zviazda.by/ru/archive/article.php?id=55491|выданьне=[[Зьвязда]]|тып=[[газэта]]|год=20 сакавіка 2010|нумар=[http://old.zviazda.by/ru/archive/?idate=2010-03-20 51 (26659)]|старонкі=[http://old.zviazda.by/a2ttachments/55492/20sak-3.indd.pdf 3]|issn=1990-763x}}</ref> [[Беларускі экзархат Расейскай праваслаўнай царквы|Беларускага экзархату Расейскай праваслаўнай царквы]], якая выдала [[Пераклад Бібліі Беларускім экзархатам РПЦ|па-беларуску Эвангельле]]. У яго аснову пакладзены досьвед царкоўнаславянскага тэксту [[Елізавецінская Біблія|Елізавецінскае Бібліі]].
 
=== Пераклад Сёмухі ===
{{Асноўны артыкул|Біблія Сёмухі}}
[[Файл:Sjomucha-4.jpg|міні|180пкс|[[Васіль Сёмуха]], аўтар поўнага перакладу [[Біблія|Бібліі]] на [[Беларуская мова|беларускую мову]]]]
У 2002 року ў [[Менск]]у выдадзеная поўная [[Пераклад Бібліі Сёмухі|Біблія клясычным правапісам]] у перакладзе [[Васіль Сёмуха|Васіля Сёмухі]] пад рэдакцыяй місыянэра Юркі Рапецкага (Канада) і з дапамогай мітрапаліта [[БАПЦ|Беларускай аўтакефальнай праваслаўнай царквы]] [[Мікалай Мацукевіч|Мікалая]]. Асновай для ягонага перакладу стаў [[расейскі Сынадальны пераклад]] 1840 року. Сёмухаў пераклад вельмі багаты моўна, аднак крытыкуецца за «непрыкрытую вольнасьць у перакладзе цяжкіх месцаў, дыялектнае напісаньне біблійных імёнаў, нарэдка да страты іх запаветнай этымалёгіі»<ref name="katecheta" />; акрамя таго, дасьледніца [[Ірына Дубянецкая]], доктар сакральнае філязофіі, заўважае, што крыніца перакладу — расейская Сынадальная Біблія — мае сама па сабе шмат тэкстуальных памылак<ref name="labadz_dubian" />.
 
=== Пераклад Чарняўскага ===
{{Асноўны артыкул|Біблія Чарняўскага}}
У 1968 року дабраславеньне на пераклад Бібліі ад [[Папа рымскі|Папы рымскага]] [[Павал VI (папа рымскі)|Паўла VI]] атрымаў ксёндз [[Уладзіслаў Чарняўскі]]<ref>{{Спасылка|аўтар = |прозьвішча = |імя = |аўтарlink = |cуаўтары = |дата публікацыі = 16 лютага 2012|url = http://new.racyja.com/news/vyishau-novy-peraklad-biblii-na-belaruskuyu-movu|загаловак = Выйшаў новы пераклад Бібліі на беларускую мову|фармат = |назва праекту = |выдавец = [[Радыё Рацыя]]|дата = 12 красавіка 2012|мова = |камэнтар = }}</ref>. [[Пераклад Бібліі Чарняўскага|Ягоны пераклад]] ствараўся на аснове польскае «[[Біблія тысячагодзьдзя|Бібліі тысячагодзьдзя]]» з выкарыстаньнем тэкстаў лацінскай «[[Вульгата|Вульгаты]]», расейскага [[Расейскі Сынадальны пераклад|Сынадальнага перакладу]] і польскае [[Біблія Якуба Вуйка|Бібліі Якуба Вуйка]]. У 1995—1998 роках Уладзіслаў Чарняўскі перадаў рукапісы [[Антоні Бокун|Антонію Бокуну]], цяпер пастару пратэстанцкае царквы «[[Ян Прадвесьнік (царква)|Ян Прадвесьнік]]», які ў 1997 року зьдзейсьніў выданьне Кнігі Роду, у 1999 — Новага Запавету ў арыгінале і ў 2002 — [[Пяцікніжжа Майсеева|Пяцікніжжа]]<ref name="bartnicki75291">{{Спасылка|аўтар = а. Сяргей Сурыновіч.|прозьвішча = |імя = |аўтарlink = |cуаўтары = |дата публікацыі = 7 красавіка 2012|url = http://bartnicki.livejournal.com/75291.html|загаловак = Біблія, што зачыніла стагоддзе…|фармат = |назва праекту = Блог Сяргея Сурыновіча|выдавец = [[LiveJournal]]|дата = 29 лютага 2012|мова = |камэнтар = }}</ref>. Вэрсія Чарняўскага зьмяшчае больш беларускіх паняткаў, азначэньняў, канструкцыяў у параўнаньні зь іншымі «апалячанымі» каталіцкімі перакладамі<ref name="pravenc18" />.
 
=== Пераклад Беларускага Біблійнага таварыства ===
{{Асноўны артыкул|Біблія Беларускага біблійнага таварыства}}
Антоні Бокун таксама дапамог наладзіць кантакты прадстаўнікоў [[Біблейскае таварыства ў Рэспубліцы Беларусь|Беларускага Біблійнага таварыства]] з ксяндзом Чарняўскім. Пазьней да гэтае справы далучыліся айцец [[Андрэй Абламейка]] і айцец [[Сяргей Гаек]]<ref>{{Спасылка|аўтар = Сяргей Абламейка.|прозьвішча = |імя = |аўтарlink = |cуаўтары = |дата публікацыі = 29 сьнежня 2001|url = http://archive.svaboda.org/programs/symbal/2001/12/20011229045622.asp|загаловак = Які будзе лёс перакладу Бібліі айца Ўладыслава Чарняўскага?|фармат = |назва праекту = Сымбаль веры|выдавец = [[Радыё «Свабода»]]|дата = 26 красавіка 2012|мова = |камэнтар = }}</ref>. Незадоўга да сваёй сьмерці, пры канцы 2001 року, Уладзіслаў Чарняўскі перадаў Біблійнаму таварыству правы на выданьне ўласных рукапісаў. Дасьледчыкі таварыства распачалі іх дапрацоўку і набор, і ўжо ў 2003 року выйшла новае выданьне Новага Запавету. Цягам наступных рокаў вялася праца па рэдагаваньні тэксту поўнае Бібліі, да якое былі прыцягнутыя навукоўцы-лаціністы Жанна Некрашэвіч-Кароткая і Тацяна Федасеева. Падчас іхняе працы тэкст Чарняўскага зьвяраўся з [[Новая Вульгата|Новай Вульгатай]], быў набліжаны да сынадальнага перакладу і пазбавіўся дыялектызмаў з гаворак Гарадзеншчыны і Валожыншчыны, дзе Ўладзіслаў Чарняўскі нарадзіўся і мешкаў значную частку жыцьця<ref name="bartnicki75291" />.
 
Радок 72 ⟶ 81:
=== Іншыя пераклады ===
У эміграцыі перакладамі біблійных тэкстаў займаліся а. [[Леў Гарошка]], арцыбіскуп [[БАПЦ]] [[Мікалай Мацукевіч|Мікалай (Мацукевіч)]] («Напрастольнае сьвятое Эвангельле» тарашкевіцай, Таронта, 1988), а. [[Аляксандар Надсан]] («Боская літургія між сьвятымі Айца нашага Яна Залатавуснага», 1999), [[Ян Пятроўскі]] («Гэнэзіс», 1984, «Кніга Эклезіяста, або Прапаведніка», 1987, «Эвангеле паводля Сьв. Яна», 1991), [[Міхась Міцкевіч]]. Пасьля закону аб веравызнаньнях у СССР да перакладу Бібліі зьвярнуўся [[Анатоль Клышка]] (Новы Запавет).
 
Існуе [[Дзіцячая Біблія]] на беларускай мове ў ананімным перакладзе, выдадзеная ў 1992 року [[Стакгольм]]скім Інстытутам перакладу Бібліі ([[Швэцыя]])<ref>{{Спасылка|аўтар = |прозьвішча = |імя = |аўтарlink = |суаўтары = |дата публікацыі = |url = http://knihi.by/knihi/dziciacaja-biblija|загаловак = Дзіцячая Біблія: Біблейскія апавяданьні з малюнкамі|фармат = |назва праекту = Кнігі поштай|выдавец = |дата = 12 жніўня 2013|мова = |камэнтар = }}</ref>.
 
== Параўнаньне перакладаў ==
Радок 230 ⟶ 241:
|isbn = 1-58712-085-2
|наклад = 10000
}}
* {{Артыкул
| аўтар = Иван А. Чарота.
| загаловак = Переводы Священного Писания на белорусский язык
| арыгінал =
| спасылка = http://www.doiserbia.nb.rs/img/doi/0350-185X/2010/0350-185X1066497C.pdf
| мова = ru
| адказны =
| аўтар выданьня = [[Сэрбская акадэмія навукі і мастацтва|Српска академија наука и уметности]]
| выданьне = Јужнословенски филолог
| тып =
| месца = Београд
| выдавецтва =
| год = 2010
| выпуск = LXVI
| том =
| нумар =
| старонкі = 497—511
| ref = Čarota
| issn =
}}