Талеранцыйны патэнт: розьніца паміж вэрсіямі

Змесціва выдалена Змесціва дададзена
д выпраўленьне спасылак, шаблён
Радок 3:
'''Талеранцы́йны патэ́нт''' ({{Мова-de|Toleranzpatent}}) — дакумэнт, выдадзены [[Імпэратары Сьвятой Рымскай Імпэрыі|сьвятым рымскім імпэратарам]] [[Ёзэф II Габзбург|Ёзэфам II]] [[13 кастрычніка]] [[1781]] року<ref>{{Артыкул|аўтар = Jürgen Habermas.|загаловак = Intolerance and discrimination|арыгінал = |спасылка = http://icon.oxfordjournals.org/cgi/content/abstract/1/1/2|аўтар выданьня = |выданьне = International Journal of Constitutional Law|тып = |месца = |выдавецтва = Oxford University Press and New York University School of Law|год = 2003|выпуск = 1|том = 1|нумар = |старонкі = 2|isbn = | doi=10.1093/icon/1.1.2}}</ref>. Патэнт фактычна завяршыў [[Контаррэфармацыя|Контаррэфармацыю]] ў [[Габзбурская імпэрыя|Габзбурскай імпэрыі]]. Гэты дакумэнт натхніў асьветніцкія ідэалы Ёзэфа II ([[ёзэфінізм]]), і ў наступным року ён выдаў [[Талеранцыйны патэнт (1782)|Талеранцыйны эдыкт]].
 
Паводле патэнту эвангелісты ([[лютэране]] і [[кальвіністы]]), а таксама [[праваслаўныя]], якія насялялі [[Цысьляйтанія|Прэдлітаўскую]] частку [[Габзбурская манархія|імпэрыі Габзбургаў]], атрымалі [[Свабода веравызнаньня|свабоду вызнаньня]]<ref>{{Спасылка|аўтар = Macartney, C. A.|прозьвішча = |імя = |аўтарlink = |суаўтары = |дата публікацыі = |url = http://www.hungarian-history.hu/lib/macartney/macartney11.htm|загаловак = 6. Renaissance and reform|фармат = |назва праекту = Hungary — A Short History|выдавец = |дата = 21 красавіка 2013|мова = |камэнтар = }}</ref><ref>{{Спасылка|аўтар = Stephen R. Burant, ed.|прозьвішча = |імя = |аўтарlink = |суаўтары = |дата публікацыі = 1989|url = http://countrystudies.us/hungary/19.htm|загаловак = Enlightened Absolutism|фармат = |назва праекту = Hungary: A Country Study|выдавец = GPO for the Library of Congress|дата = 21 красавіка 2013|мова = |камэнтар = }}</ref>, мажлівасьць будовы [[Дом малітвы|дамоў малітвы]] і ўрэгуляваньня стасункаў з пануючай Каталіцкай царквой (напрыклад, належныя плацяжы). Прыхільнікі гэтых веравызнаньняў былі практычна ўраўнаваныя ў грамадзянскіх правох з каталікамі: атрымалі магчымасьць валодаць маёнткамі, займацца рамёствамі, пражываць у [[места]]х, атрымліваць навуковыя званьні і займаць дзяржаўныя пасады. Тым ня меней, каталіцтва заставалася дзяржаўнай канфэсіяй, і дамы малітвы іншых канфэсіяў маглі будавацца толькі з пэўнымі абмежаваньнямі: напрыклад, галоўны ўваход нельга было рабіць з боку вуліцы, таксама былі забароненыя вежы (хоць у [[Эвангельская царква ў Драгомысьлю|Драгомысьлю]] такі дазвол быў атрыманы).
 
[[Файл:Fresach Diözesanmuseum Bethaus 12052008 01.jpg|значак|Прыклад «талеранцыйнага» дому малітвы ў вёсцы [[Фрэзах]] ([[Аўстрыя]])]]