Адам Дасюкевіч: розьніца паміж вэрсіямі

Змесціва выдалена Змесціва дададзена
д выдаленая Катэгорыя:Сябры Беларускай хрысьціянскай дэмакратыі; дададзеная [[Катэгорыя:Сябры Беларускай хрысьціянскай дэмакратыі (За
выпраўленьне спасылак
Радок 1:
'''Адам Дасюкевіч''' ([[5 чэрвеня]] [[1911]], в. [[КапцэвічыКопцевічы (Гарадзенская вобласьць)|Копцевічы]], [[Ашмянскі павет]], (цяпер [[Смаргонскі раён]]) — [[1 лістапада]] [[1943]], [[Паставы]]) — беларускі грамадзка-палітычны дзяяч, журналіст, пэдагог.
 
== Жыцьцяпіс ==
 
=== Дзяцінства ===
Падчас [[Першая сусьветная вайна|Першай сусьветнай вайны]], пакуль бацька быў у войску, загінула маці Адама (сястра кс. [[Адам Станкевіч|Адама Станкевіча]]) і дзьве сястры. Яго з братам прытулілі чужыя людзі. Бацька Ян пасьля вяртаньявяртаньня з вайны адшукаў сваіх сыноў.
 
У [[1933]] скончыў [[Віленская беларуская гімназія|Віленскую беларускую гімназыюгімназію]]. Ужо тады пачаў друкавацца ў беларускім друку. Часопіс «[[Шлях моладзі]]» пісаў у верасьні 1933: «''...15…15-га верасьня с. г. атрымалі матуру гадунцы Беларускай Філіі Дзяржаўнай гімназіі ім.імя Славацкага ў Вільні А. Марцінчык і А. Дасюкевіч''»<ref>Шлях моладзі (Вільня), № 9 (56), верасень 1933. С. 15.</ref>.
 
=== Юнацтва ===
Затым вучыўся ў [[Віленскі ўнівэрсытэт|Віленскім унівэрсытэце]], быў сябрам [[Беларускі Студэнцкістудэнцкі Саюзсаюз|Беларускага студэнцкага саюзасаюзу]] (''БСС''). У сакавіку [[1936]] — намеснікнамесьнік старшыні [[Беларускі Студэнцкістудэнцкі Саюзсаюз|БСС]], сябра рэдкалегіі часопісу «[[Студэнцкая Думка (Вільня)|Студэнцкая думка]]». У [[1937]]—[[1939]] — старшыня [[Беларускі Студэнцкістудэнцкі Саюзсаюз|БСС]].
 
Зь верасьня [[1936]] да [[1938]] рэдактар газэты «[[Беларуская крыніца]]» (з 39-га нумару) — воргана [[Беларуская хрысьціянская дэмакратыя (1927)|Беларускай хрысціянскай дэмакратыі]].
 
Напрыканцы [[1937|1937 году]] году памёр бацька Адама. Часопіс «[[Шлях моладзі]]» пісаў: «''7 сьнежня 1937 г. у в. Копцевічы, Ашмянскага пав., памёр сьв. п. Ян Дасюкевіч, бацька старшыні Беларускага Студэнцкага Саюзу ў Вільні студэнта Адама Дасюкевіча''»<ref>Шлях моладзі, № 17 (116), 16 сьнежня 1937. С. 16</ref>.
 
За вострыя артыкулы ў газэце Дасюкевіч неаднаразова трапляў пад суд. [[19 красавіка]] [[1938]] асуджаны на 6 месяцаў турмы з адтэрміноўкай на 2 гады. Сябра [[Беларускі нацыянальны камітэт (Вільня)|Беларускага нацыянальнага камітэту]] ў [[Вільня|Вільні]].
Радок 28:
Дасюкевіч быў забіты немцамі [[1 лістапада]] [[1943]].
 
Паводле адной з вэрсіяў, немец застрэліў яго на вуліцы зь пісталету пад часпадчас збору падаткаў, калі Дасюкевіч тлумачыў, што людзі аддалі ўсё, немагчыма ад іх яшчэ вымагаць, бо нічога ня маюць<ref>А. Катковіч, В. Катковіч-Клентак. Успаміны. — Беласток, 1999, б. 39, 107</ref>. Паводле іншай вэрсіі, Дасюкевіча эсэсавец расстраляў з аўтамата «''за трыццаць куль выпусьцілі''»<ref>Тацяна Сьнітко. [http://www.nn.by/2000/19/16.htm Доўгая вайна Віктара Сікоры] // [[Наша Ніва]] №19, 2000</ref> .
 
[[Язэп Малецкі]] ў сваіх успамінах піша: «''Дасюкевіч — ціхі, працавіты патрыёт...патрыёт… займаў становішча старшыні Пастаўскага павету. Застрэлены зондэрфюрэрам за тое, што ў вызначаны дзень ня прыбылі ўсе сялянскія падводы з пастаўкай збожжа на высылку ў Нямеччыну''»<ref>Язэп Малецкі. Пад знакам Пагоні (успаміны). — Таронта, 1976, б. 58.</ref>.
 
На пахаваньне Дасюкевіча выйшлі сотні людзей. Яго ўрачыста пахавалі, і на ягонай магіле было шмат вянкоў зь бел-чырвона-белымі стужкамі. Немцы пабаяліся разагнаць шматлюдную пахавальную працэсію.
Радок 37:
 
== Крыніцы ==
{{зноскіЗноскі}}
 
== Літаратура ==