Кузьма Цярэшчанка: розьніца паміж вэрсіямі

| выява = CiareshchankaKuźma Ciareszczanka.jpg

| пачатак_тэрміну = [[1 лютага]] [[1919]]

| канец_тэрміну = [[чэрвень]] [[1919]]

| прэзыдэнт =

| прэм’ер-міністар =

| папярэднік = [[Язэп Варонка]]

| наступнік = [[Тамаш Грыб]]

| пасада2 = {{Сьцяг БНР}} в.а. [[Міністры ўнутраных спраў БНР|Міністра унутраных спраў БНР]]

| пачатак_тэрміну2 = [[22 кастрычніка]] [[1918]]

| канец_тэрміну2 = [[1 лютага]] [[1919]]

| папярэднік2 =

| наступнік2 =

| прэм’ер-міністар2 =

| прэзыдэнт2 =

| пасада3 = {{Сьцяг БНР}} камісар Міністэрства беларускіх спраў Літоўскай тарыбы

| пачатак_тэрміну3 = пачатак [[1919]]

| канец_тэрміну3 = ?

| папярэднік3 =

| наступнік3 =

| прэм’ер-міністар3 =

| прэзыдэнт3 =

| дата_нараджэньня = [[кастрычнік]] [[1888]]

| месца_нараджэньня = <br />{{Сьцяг Расейскай імпэрыі}} в. [[Замосьцішча]], [[Рослаўскі павет]] [[Смаленская губэрня]]

| дата_сьмерці = {{Памёр|12|3|1922}}

| месца_сьмерці = <br />{{Сьцяг БССР 1919}}

| нацыянальнасьць =

| партыя = [[Беларуская партыя сацыялістаў-рэвалюцыянэраў]]

| сужэнец =

| дзеці =

| адукацыя =

| рэлігія =

| бацька =

| маці =

| подпіс =

| узнагароды =

У студзені  — лютым [[1919]] камісар Міністэрства беларускіх спраў Літоўскай тарыбы ў Беластоку, Гародні. [[1 лютага]] [[1919]] прызначаны [[Антон Луцкевіч|Антонам Луцкевічам]] на пасаду міністра ўнутраных спраў БНР<ref>[[Андрэй Чарнякевіч]]. [http://pagonia.org/index.php?option=com_content&task=view&id=29138&Itemid=19 Паліто за чатыры мільёны] // [[Пагоня (газэта, 1992)|Пагоня]], [[26 сакавіка]] [[2007]]</ref>. Удзельнік клюбу «[[Беларуская хатка]]» ў [[Горадня|Горадні]], адзін з ініцыятараў скліканьня Беларускага зьезду Віленшчыны і Гарадзеншчыны летам [[1919]]. З восені [[1919]] старшыня [[Часовы беларускі нацыянальны камітэт|Часовага Беларускага нацыянальнага камітэта]] ў [[Менск]]у, адзін з кіраўнікоў Цэнтральнага Беларускага саюза сельскай гаспадаркі. Вітаючы начальніка Польскай дзяржавы [[Юзэф Пілсудзкі|Юзэфа Пілсудзкага]] ў [[Менск]]у, Цярэшчанка падзякаваў яму за вызваленьне Гародні, Вільні і Менску і прыгадаў, што ў няволі застаюцца прыналежныя Беларускай Народнай Рэспубліцы гарады — Віцебск, Магілёў, Смаленск<ref>ІІ. Змаганне за сваю дзяржаўнасць // [[Яўген Мірановіч]]. [http://kamunikat.fontel.net/www/knizki/historia/miranovicz/naviejszaja/naviejszaja_02.htm Навейшая гісторыя Беларусі].  — Беласток: Праграмная Рада Тыднёвіка Беларусаў у Польшчы Ніва, 1999</ref>.