|
[[Файл:Bundesarchiv B 145 Bild-F062164-0004, Bonn, Heinrich Böll.jpg|міні|220пкс|ГенрыхГайнрых Бёль]]
'''Генрых Бёль''' ('''Гайнрых Бёль''') ([[нямецкая мова{{lang-de|па-нямецку]]: ''Heinrich Böll''}}) ([[21 сьнежня]] [[1917]], [[Кёльн]] — [[16 ліпеня]] [[1985]], [[Кройцаў-ЛангэнбройхЛянгенбройх]]) — [[Нямеччына|нямецкі]] пісьменьнік і перакладчык, атрымаўляўрэат [[Нобэлеўская прэмія ў галіне літаратуры|НобэлеўскуюНобэлеўскай прэмію]]прэміі ў галіне [[літаратура|літаратуры]] ([[1972]]).
На беларускую мову творы Бёля перакладалі [[Лявон Баршчэўскі]], [[Уладзімер Папковіч]], Лілія Дарашкевіч (Законнікава), Уладзіслаў Струміла, Алена Талапіла і інш. ▼== Жыцьцё ==
== Біяграфія ==
Генрых Бёль нарадзіўся ў [[Кёльн|Кёльне]]. Ён быў шостым дзіцём у сям'і і трэцім сынам свайго бацькі (маці Генрыха, Марыя, была другой жонкай Віктара Бёля).
ЗГайнрых Бёль нарадзіўся ў [[1924Кёльн]]е. даБыў шостым дзіцём у сям’і і трэцім сынам свайго бацькі (маці Гайнрыха, Марыя, была другой жонкай Віктара Бёля). У [[1924]]—[[1928]] гадох ён наведваў каталіцкую школу, пасьля перайшоў у дзяржаўную гуманітарную гімназію імя [[Вільгельм II|кайзэра Вільгельма]]. У [[1937]] годзе ГенрыхГайнрых пачаў працаваць у кніжнай краме ў Боне -[[Бон]]е — у гэты час ён упершыню паспрабаваў сябе ў якасьці пісьменьніка. Улетку [[1939]] году ён паступаепаступіў ў [[Кёльнскі ўнівэрсытэт]] на факультэт германістыкі і клясычнай філялёгіі, аднак у хуткім часе ён вымушаны быў пачаць службу ў [[Вэрмахт|Вэрмахце]]. У лютым 1945 году ён спрабаваў дэзэрціраваць, але пагроза расстрэлу вымусіла яго вярнуцца ў войска з падробленнымі дакумэнтамі.{{Няма крыніцы}}. У красавіку [[1945]] году Бёль трапіў у палон да амэрыканцаў, але быў вызвалены ўжо ў верасьні. У [[1942]] годзе ў часе франтавога адпачынку ажаніўся з Аньне Мары Чэх. Яго першы сын Крыстоф не пражыў і году пасьля свайго нараджэньня ў [[1945]]. Сыны Раймунд, Рэнэ і Вінцэнт нарадзіліся ў [[1947]], [[1948]] і 1950 гг.
Пасьля вайны Бёль працягваў пісаць, паралельна працуючы ў розных месцах. Ён таксама працягнуў навучаньне ў Кёльнскім унівэрсытэце. У гэты час сям'ясям’я жыла ў асноўным на заробак жонкі. Першыя аповядыапавяданьні ГенрыхаГайнрыха Бёля былі надрукаваныя ў [[1947]] годзе . З [[1970]] да [[1972]] гг. Бёль узначальваў нямецкі ПЭН-цэнтар, а з [[1971]] да [[1974]] гг. быў прэзыдэнтам міжнароднага ПЭН-цэнтру. У [[1972]] годзе Гайнрых Бёль стаў ляўрэатам [[Нобэлеўская прэмія ў галіне літаратуры|Нобэлеўскай прэміі ў галіне літаратуры]]. ▼У [[1942]] годзе падчас франтавога водпуску ён ажаніўся з Annemarie Çech. Яго першы сын Крыстоф не пражыў і году пасьля свайго нараджэньня ў [[1945]]. Сыны Раймунд, Рэнэ і Вінцэнт нарадзіліся ў [[1947]], [[1948]] і 1950 гг.
Памёр пісьменьнік [[16 ліпеня]] [[1985]] году. ▼▲Пасьля вайны Бёль працягваў пісаць, паралельна працуючы ў розных месцах. Ён таксама працягнуў навучаньне ў Кёльнскім унівэрсытэце. У гэты час сям'я жыла ў асноўным на заробак жонкі. Першыя аповяды Генрыха Бёля былі надрукаваныя ў [[1947]] годзе.
З [[1970]] да [[1972]] гг. Бёль узначальваў [[Нямеччына|нямецкі]] [[ПЭН-Цэнтар]], а з [[1971]] да [[1974]] гг. быў прэзыдэнтам міжнароднага [[ПЭН-Цэнтар|ПЭН-Цэнтру]].
У [[1972]] годзе Генрых Бёль стаў ляўрэятам [[Нобэлеўская прэмія|Нобэлеўскай прэміі]] ў галіне [[літаратура|літаратуры]].
▲Памёр пісьменьнік [[16 ліпеня]] [[1985]] году.
▲На беларускую мову творы Бёля перакладалі [[Лявон Баршчэўскі]], [[Уладзімер Папковіч]], Лілія Дарашкевіч (Законнікава), Уладзіслаў Струміла, Алена Талапіла і інш.
== Творы ==
[[Файл:Heinrich boell.jpg|міні|200пкс|Помнік Генрыху Бёлю ў Бэрліне]]
* ''Kreuz ohne Liebe'', напісаны ў [[1946]]-—[[1947]] гг; апублікаваны ў [[2002]] г.
* ''Aus der «Vorzeit»''. [[1947]]
* ''Die Botschaft''. [[1947]]
* ''So ein Rummel''. [[1948]]
* ''Das Vermächtnis'', напісаны ў [[1948]]-—[[1949]] гг.; апублікаваны ў [[1981]] г.
* ''Der Zug war pünktlich''. [[1949]]
* ''Wanderer, kommst du nach Spa…''. [[1950]]
* ''Wo warst du, Adam?''. [[1951]]
* ''Nicht nur zur Weihnachtszeit''. [[1951]]
* ''Der Engel schwieg'', напісаны ў [[1949]]-—[[1951]] гг.; надрукаваны ў [[1992]] г.
* ''Die Waage der Baleks''. [[1952]]
* ''Und sagte kein einziges Wort''. [[1953]]
* ''Was soll aus dem Jungen bloß werden?''. [[1981]]
* ''Vermintes Gelände''. [[1982]]
* ''Die Verwundung''. Раньнія аповяды; апублікаваныя ў [[1983]] г.
* ''Bild-Bonn-Boenisch''. [[1984]]
* ''Frauen vor Flusslandschaft''. [[1985]]
* ''Der blasse Hund''. Раньнія аповяды; апублікаваныя ў [[1995]] г.
== Вонкавыя спасылкі ==
| 