Іван Ласкоў: розьніца паміж вэрсіямі

'''Іван Антонавіч Ласкоў''' ([[19 чэрвеня]] [[1941]], [[Гомель]] — [[29 чэрвеня]] [[1994]]) — беларускі пісьменьнік, перакладнік, крытык, гісторык. Аўтар «фінскай» канцэпцыі паходжаньня беларусаў.<ref name="hb136">{{Літаратура/Гісторыя Беларусі (у кантэксьце сусьветных цывілізацыяў)|к}} С. 136</ref> Узнагароджаны Ганаровай Граматай Прэзыдыюму Вярхоўнага Савету [[Якуцкая аўтаномная Савецкая Сацыялістычная Рэспубліка|ЯАССР]]. Сябар СП [[СССР]] ([[1979]]). Жыў і працаваў у [[Якутыя|Якутыі]].

Іван Ласкоў нарадзіўся [[19 чэрвеня]] [[1941]] у абласным цэнтры ГомліГомелі [[БССР|Беларускай ССР]] ўу сям’і працоўнага.

Па заканчэньні сярэдняй школы з залатым мэдалём ([[1958]]) паступіў на хімічны факультэт [[Беларускі дзяржаўны ўнівэрсытэт|Беларускага дзяржаўнага ўнівэрсытэту]], які скончыў у [[1964]]. Пры разьмеркаваньні выказаў жаданьне паехаць у места [[Дзяржынск]] Горкаўскай вобласьці [[РСФСР]], дзе працаваў у Дзяржынскім НДІАГАЗа. У [[1966]]—[[1971]] вучыўся на аддзяленьні перакладу ў Маскоўскім літаратурным інстытуце, які скончыў з чырвоным дыплёмам. У [[1971]]—[[1977]] — літаратурны супрацоўнік у рэдакцыі газэты «Молодежь Якутии», старэйшы рэдактар аддзелу Якуцкага кніжнага выдавецтва. З [[1977]] — старэйшы літаратурны рэдактар часопіса «Полярная звезда» ([[Якуцк]]). Ад [[1993]] — загаднік аддзелу крытыкі і навукі. Жонка — якуцкая пісьменьніца Гаўрыльева [[Валянціна МікалаеўнаГаўрыльева]] (на беларускай мове, у перакладзе С. Міхальчука, выходзіла яе кніга: «Краіна Уот-Джулістана». Мн. 1981).

Памёр пры загадкавых абставінах [[29 чэрвеня]] [[1994]] угоду ў прыгарадзе Якуцку. На помніку напісана: ''«Ласков Иван Антонович 1942—1994 Писатель. Редактор якутского эпоса „Нюргун Боотур — Стремительный“»''.

{{зноскіЗноскі}}