Со́нечны ве́цер — струмень іянізаваных часьцінак (галоўным чынам геліева-вадароднай плязмы), які мінае з сонечнай кароны з хуткасьцю 300—1200 км/с у навакольную касьмічную прастору.

У 2004 годзе з дапамогай капсулы «Генэзіс» навукоўцы змаглі даставіць на Зямлю часьцінкі сонечнага ветру.