Скейтбо́рдынг — від спорту, які ўключае ў сябе катаньне і выкананьне трукаў з выкарыстаннем скейтборда, а таксама забаўляльная дзейнасьць, від мастацтва, праца ў індустрыі забаваў і спосаб перамяшчэньня[1][2]. Скейтбордынг узьнік у ЗША, але прайшло шмат гадоў пакуль ён не сфармаваўся як віду спорту. Справаздача 2009 году выявіла, што рынак скейтбордынгу ацэньваецца ў 4,8 мільярды даляраў ЗША гадавога прыбытку, а актыўных скейтбардыстаў у сьвеце на той час налічвалася блізу 11 мільёнаў чалавек[3]. У 2016 годзе было абвешчана, што скейтбордынг будзе прадстаўлены на летніх Алімпійскіх гульнях 2020 году ў Токіё з дысцыплінамі як для мужчынаў, гэтак і для жанчынаў[4].

Скейтбардыстка выконвае трук.

З 1970-х гадоў пачалі будавацца адмысловыя скейтпаркі, якія выкарыстоўваюцца скейтбардыстамі, фрыстайлістамі BMX і, у апошні час, аматарамі самакатаў. Тым ня менш, скейтбордынг мае і нэгатыўныя наступствы, бо часам ягоныя аматары псуюць крайкі, прыступкі, лаўкі, пляцы і паркі[1][5].

  1. ^ а б Borden, Iain (2019). «Skateboarding and the City». Skateboarding and the City: A Complete History. Bloomsbury, London, England: Bloomsbury Publishing. — doi:10.5040/9781474208420. ISBN 9781474208420.
  2. ^ Ocean Howell (2003). «Extreme Market Research». Topic Magazine.
  3. ^ Montgomery, Tiffany (12.05.2009). «The state of the skateboarding industry». Shop Eat Surf.
  4. ^ «Skateboarding Is Officially an Olympic Sport. What Now?». RIDE Channel.
  5. ^ «Skateboarding». Pennsylvania Avenue National Historic Site Management Plan: Visitor Information, Education and Enjoyment. Washington, D.C.: National Mall and Memorial Parks: National Park Service: United States Department of the Interior. 2014. — С. 24—25.

Вонкавыя спасылкі

рэдагаваць