Румін (Ромін), Ромен — мужчынскае імя і вытворнае ад яго прозьвішча.

Rumin
Паходжаньне
Мова(-ы) германскія
Утворанае ад Rumo + суфікс з элемэнтам -н- (-n-)
Іншыя формы
Варыянт(ы) Ромен, Ромін
Зьвязаныя артыкулы
якія пачынаюцца з «Румін»

Паходжаньне

рэдагаваць

Румін або Ромен (Rumin[a], Romenus) — імя германскага паходжаньня[1]. Паводле менскага дасьледніка Алёхны Дайліды, які разьвівае германскую (перадусім усходнегерманскую) этымалёгію імёнаў літоўскіх князёў і баяраў, фармант -ром- (-рум-) (германскія імёны Romard, Romoin) паходзіць ад германскага hruom 'слава, славутасьць'[2]. Іменная аснова рум- (ром-) (імёны ліцьвінаў Румель, Румбольд, Рамвольт; германскія імёны Rummel, Rumbold, Romualt) паходзіць ад гоцкага *hrôms[3], германскага hruom 'слава, славутасьць'[4].

Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: Gryk z bratem Romienowiczowi (1554 год)[5]; Балтромей Руминовичъ (1567 год)[6]; Jan Ruminowicz[7], Marianna Rominowicz[8] (1804 год).

Носьбіты

рэдагаваць

Руміновічы (Ruminowicz) — літоўскі шляхецкі род з Троцкага павету[9].

  1. ^ Паводле назвы мясцовасьці Ruminisperch
  1. ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 883.
  2. ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 18.
  3. ^ Kremer D. Die Germanischen Personennamen in Katalonien // Estudis romànics. Nr. 14, 1972. S. 151.
  4. ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 18.
  5. ^ Karalius L. 1554 metų Balninkų dvaro valakų matavimo registras // Istorijos šaltinių tyrimai. T. 5, 2014. P. 243.
  6. ^ Литовская метрика. Отд. 1. Ч. 3. — Петроград, 1915. С. 767.
  7. ^ Olita, Geneteka baza Polskiego Towarzystwa Genealogicznego
  8. ^ Olita, Geneteka baza Polskiego Towarzystwa Genealogicznego
  9. ^ Malewski Cz. Rodziny szlacheckie na Litwie w XIX wieku. — Warszawa, 2022. S. 399.