Роза Сэнсат і Вілья (17 чэрвеня 1873 — 1 кастрычніка 1961)[1] — каталёнская настаўніца. Яна спрыяла разьвіцьцю дзяржаўных каталёнскіх школ на працягу першай трэці 20-га стагодзьдзя.[2]

Біяграфія

рэдагаваць

Яна правяла адукацыйныя дасьледаваньні ў Барсэлёне і ў Мадрыдзе, у Escuela Central de Magisterio (Цэнтральная адукацыя дасьледаваньня школ). Пасьля гэтага яна вучылася ў Жэнэўскім інстытуце Русо і іншых эўрапейскіх школах, дзе яна даведалася аб новых адукацыйных тэндэнцыях.

У 1900 яна прайшла дзяржаўныя экзамэны. Выйшла замуж за Давіда Фэрэра ў 1903 годзе, і пара пераехала ў Барсэлёну. Праз год нарадзілася іх першая дачка, Анжэла Фэрэр і Сэнсат.

Роза Сэнсат распаўсюджвала новыя адукацыйныя тэндэнцыі, і ў 1914 годзе яна стала першым дырэктарам сэкцыі дзяўчынак Барсэлёнскай школы. У 1921 годзе яна атрымала заказ на праектаваньне праграмы дасьледаваньняў для Барсэлёнскага Barcelona’s Institut de Cultura i Biblioteca Popular de la Dona, культурнага цэнтру, створанага ў 1909 Франчэскай Банэмасьён, які быў першым цэнтрам жаночай адукацыі ў Эўропе.[3] На працягу гэтага пэрыяду Роза Сэнсат чытала курсы і канфэрэнцыі для адукацыйных праграм Макамунітат Каталоніі, у летніх школах, а таксама ў Institut de Cultura i Biblioteca Popular de la Dona. Яна таксама ўдзельнічала ў некалькіх міжнародных канфэрэнцыях па адукацыі, напрыклад, 1-й нацыянальнай канфэрэнцыі па пачатковай адукацыі (Барсэлёна, 1909), 3-й міжнароднай канфэрэнцыі па адукацыі (Парыж, 1922), і канфэрэнцыі ў Ніцы (1932).

  1. ^ Rosa Sensat Vilà. Diccionari Biogràfic de Dones. Праверана March 16, 2014 г.
  2. ^ Rosa Sensat i Vilà: una ciència de la vida en una escola com la llar. Institut Català de les DonesПраверана March 16, 2014 г.
  3. ^ La biblioteca popular Francesca Bonnemaison. Generalitat de Catalunya.

Вонкавыя спасылкі

рэдагаваць