Пятніцкае прадмесьце

Пятніцкае прадмесьце, Пятніцкі канец — найбольш старажытнае прадмесьце Менску. Паводле зьвестак археаляґічных раскопак, гарадзкі пасад ўзьнік на гэтым месцы яшчэ ў XII—XIII стагодзьдзях.

На тэрыторыі Пятніцкага канца разьмяшчалася Пятніцкая царква (пэўна, ад яе і пайшла назва прадмесьця) і Пятніцкая вуліца.

Зь цягам часу частыя паводкі прымусілі жыхароў пакінуць гэтую нізінную мясцовасьць. Яе адвялі пад могілкі. Паступова пляц усё больш забалочваўся і ператвараўся ў пустэчу. Пазьней татарскае насельніцтва заняло гэтыя землі пад агароды.

З XVI ст. гэтая мясцовасьць пачала называцца Татарскім прадмесьцем.

Літаратура

• Памяць: Гіст.-дакум. хроніка Мінска. У 4 кн. Кн. 1-я. — Мн.: БЕЛТА, 2001. — 576 с.: іл. ISBN 985-6302-33-1.
• Шыбека З., Шыбека С. Мінск: Старонкі жыцця дарэв. горада / Пер. з рускай мовы М. Віжа; Прадмова С. Станюты. — Менск: Полымя, 1994. — 341 с. [1] асобн. арк. карт.: іл. ISBN 5-345-00613-X.