Прыніжаныя і зьняважаныя (раман)

	Прыніжаныя і зьняважаныя
	Униженные и оскорблённые
Жанр:	раман
Аўтар:	Фёдар Дастаеўскі
Мова арыгіналу:	расейская
Год напісаньня:	1861
Публікацыя:	1861
Папярэдні твор:	Вёска Сьцяпанчыкава і яе жыхары
Наступны твор:	Занатоўкі зь мёртвага дому
	Вікікрыніцы зьмяшчаюць поўны тэкст гэтага твору

«Прыні́жаныя і зьнява́жаныя» — раман Фёдара Дастаеўскага, упершыню апублікаваны ў 1861 годзе ў часопісе «Время» з падзагалоўкам: «З запісак нязьдзейсьненага літаратара» і прысьвячэньнем М. М. Дастаеўскаму. Сёлета ў Пецярбурзе друкаваўся асобным выданьнем. Пры жыцьці пісьменьніка перавыдаваўся ў 1865 і 1879 гг. Гэта першы са шматлікіх раманаў Дастаеўскага, у якім цэнтральную ідэю занімаюць чалавечыя пакуты і ўпершыню распрацоўваецца вобраз «эгаізму пакутаў». Экранізаваны ў 1991.

«Прыніжаныя і зьняважаныя» зьяўляецца першым вялікім раманам Дастаеўскага пасьля катаргі. У ім адлюстраваліся ідэйна-мастацкая эвалюцыя пісьменьніка, у якога ў Сыбіры сасьпела перакананьне ў трагічнай адарванасьці перадавой расейскае інтэлегенцыі ад «глебы», нявер’е ў рэвалюцыйны шлях пераўтварэньня расейскае рэчаіснасьці^[1].

Сюжэт

У аснове апавяданьня закладзеныя дзьве сюжэтныя лініі: любоўны трохкутнік Каця — Алёша — Наташа, і ўзаемадзеяньне Івана Пятровіча з асірацелай дзяўчынкай Аленай (Нэлі), якой ён аказвае сваё заступніцтва. Дастаеўскі паказвае рэжысэра гэтага жудаснага і разам з тым звычайнага і бясконцага пецярбурскага спэктакля — чалавека з уладай і сувязямі^[2], увасабленьнем якога зьяўляецца Пётр Валкоўскі. Яго жыцьцё пазначана сьмерцю тых, хто меў няшчасьце зь ім зблізіцца. Першай яго жонкай была купецкая дачка, другая — дачка прамыслоўцы Іераміі Сьміта. Абедзьве яны сталі нецікавымі пасьля таго, як даверылі яму свае грошы. Сувязі і махінацыі дапамаглі Валкоўскаму выйсьці сухім з вады. Вобраз Валкоўскага прачытваецца як алюзія на ўладатрымальнікаў у імпэрыі. Улада — гэта апошняя іхняя апора. Дзяржаўная служба цікавіць Валкоўскага толькі як даходнае месца^[2].

Пэрсанажы

Яна як быццам бы хацела некага зьдзівіць або напалохаць сваімі подзьвігамі; быццам яна хвалілася перад некім? Але штосьці тайнае высьпявала ў яе душы… Так, стары меў рацыю; яна зьняважана, рана яе не магла загаіцца, і яна нібы знарок старалася разьвярэджваць сваю рану гэтай таямнічасьцю, гэтым недаверам да ўсіх нас; яна быццам бы атрымлівала асалоду ад свайго болю, ад эгаізму пакуты, калі можна так сказаць. Гэтае разьвярэджваньне болю і асалода ад яго былі мне зразумелыя: гэта асалода многіх пакрыўджаных і зьняважаных, якія прыгнечаны лёсам і ўсьведамляюць яго несправядлівасьць

«Прыніжаныя і зьняважаныя», частка IV, разьдзел 4

Іван Пятровіч, пецярбурскі літаратар, ад яго асобы вядзецца наратыў
Мікалай Сяргеевіч Іхмянёў, памешчык
Ганна Андрэеўна Іхмянёва (да шлюба Шумілава), жонка Іхмянёва
Наташа Мікалаеўна, дачка Іхмянёва
Маўра, пакаёўка Наташы Мікалаеўны
Князь Пётр Аляксандравіч Валкоўскі
Князь Аляксей Пятровіч Валкоўскі, сын Пятра Валкоўскага
Іерамія Сьміт
Алена (Нэлі), унучка Сьміта
Філіп Філіпыч Маслабоеў, стары знаёмы Івана Пятровіча па ўнівэрсытэту
Аляксандра Сямёнаўна, жонка Маслабоева
Кацярына Фёдараўна, будучая жонка князя Аляксея Валкоўскага

Крыніцы

^ Выбраныя творы : Пер.з рус. А. Каляды / Фёдар Дастаеўскі; Прадм. А. Рагулі. — Мн. : Беларускі кнігазбор, 2004. — 672 с — (Беларускі кнігазбор: замежная літаратура) ISBN 985-6730-38-4 С. 663
^ ^а ^б Выбраныя творы : Пер.з рус. А. Каляды / Фёдар Дастаеўскі; Прадм. А. Рагулі. — Мн. : Беларускі кнігазбор, 2004. — 672 с — (Беларускі кнігазбор: замежная літаратура) ISBN 985-6730-38-4 С. 9—10

[knih1-1] Выбраныя творы : Пер.з рус. А. Каляды / Фёдар Дастаеўскі; Прадм. А. Рагулі. — Мн. : Беларускі кнігазбор, 2004. — 672 с — (Беларускі кнігазбор: замежная літаратура) ISBN 985-6730-38-4 С. 663

[knih-2] а ^б Выбраныя творы : Пер.з рус. А. Каляды / Фёдар Дастаеўскі; Прадм. А. Рагулі. — Мн. : Беларускі кнігазбор, 2004. — 672 с — (Беларускі кнігазбор: замежная літаратура) ISBN 985-6730-38-4 С. 9—10

[1]

[2]