Поўная распуста ці татальная распустахрысьціянская тэалягічная дактрына, якая паходзіць ад канцэпцыі першароднага граху. Паводле ёй, у выніку грэхападзеньня чалавека кожны чалавек, які нарадзіўся ў сьвеце, аўтаматычна ёсьць рабом служэньня граху ў выніку сваёй заняпаднай прыроды і, акрамя дзейнай ласкі Боскай, цалкам няздольны сам абраць шлях да Богу, паводле якога ён можа ўстрымлівацца ад зла альбо прыняць дар збаўленьня. Дактрына ў рознай ступені адстойваецца многімі пратэстанцкімі дэнамінацыямі, улучаючы некаторыя лютэранскія сыноды[1] і ўсе кальвінісцкія цэрквы[2]. Армініянскія дэнамінацыі, як то мэтадысты, вераць і вучаць такой дактрыне, але маюць пэўныя выразныя адрозьненьнямі[3].

Фрэска ў Сыксынскае капэльлі, якая адлюстроўвае выгнаньне Адама і Евы з раю.

Крыніцы рэдагаваць

  1. ^ Körner, Christoph (1577). «Solid Declaration of the Formula of Concord». Christian Classics Ethereal Library.
  2. ^ Canons of Dordrecht. «The Third and Fourth Main Points of Doctrine». Reformed.org.
  3. ^ Arminius, James. «The Writings of James Arminius» (three vols.), tr. James Nichols and W. R. Bagnal. I:252.

Вонкавыя спасылкі рэдагаваць