Паўстаньне Тэкэлі
Паўста́ньне Тэкэ́лі — адно з вугорскіх паўстаньняў куруцаў, якое мела месца ў 1678—1686 роках падчас змаганьня вугорцаў з дамінаваньнем Габсбургаў.
Паўстаньне Тэкэлі | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||||
Супернікі | |||||||||
| Куруцы | Габсбургі | ||||||||
Камандуючыя | |||||||||
| Імрэ Тэкэлі | Леапольд I Габсбург | ||||||||
Хада паўстаньня
рэдагавацьУ 1678 року пачалося антыімпэратарскае паўстаньне, на чале якога стаў Эмэрык Тэкэлі, малады вугорскі шляхціц з Кежмарку. У жніўні 1678 паўстанцы занялі ўсходнюю Славаччыну, перайшлі ў шахтарскі рэгіён і ў Верхнюю Нітру, пасьля чаго была абвешчаная незалежная ад Сяміградзьдзя дзяржава са сталіцай у Кошыцах.
Пад ціскам посьпехаў куруцкага паўстаньня імпэратар Леапольд I склікаў у Шопране сойм (1681), на якім зьмяніў вугорскую канстытуцыю, атрымаўшы яшчэ большую ўладу. Пастановы сойму датычна веравызнаньня не задаволілі Эмэрыка Тэкэлі, які зноў распачаў узброенае змаганьне. У 1682 князь абвясьціў сябе каралём «Верхняй Вугоршчыны» і прызнаў вяршэнства Турэччыны, зь якой склаў хаўрус супраць імпэрыі.
У часе выправы асманаў на Вену Тэкэлі пашырыў свае ўладаньні на ўсходзе амаль на ўсю тэрыторыю сучаснай Славаччыны, аднак параза туркаў пад Венай у 1683 азначала хуткі канец ягонай улады. У 1685 року ў выніку здрады туркі арыштавалі Імрэ Тэкэлі, з-за чаго на бок імпэратара перайшлі 17 000 куруцаў. Пасьля вызваленьня князь Тэкэлі ня быў здольны пачаць новае змаганьне, і ўвесь край занялі Габсбургі.
Глядзіце таксама
рэдагавацьЛітаратура
рэдагаваць- Zygmunt Ryniewicz: Leksykon bitew świata, Wyd. Almapress. Warszawa 2004.
- Zbigniew Wójcik, Historia powszechna XVI—XVII wieku, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1968, str. 460