Опідум
абароненае паселішча пэрыядаў жалезнага веку і Рымскай імпэрыі
Опідум (па-лацінску: oppidum) — лацінскі тэрмін, які азначае асноўны цэнтар якой-колечы адміністрацыйнай тэрыторыі Старажытнага Рыму. Слова паходзіць ад «ob-pedum» — агароджаны прастор.
Юліюс Цэзар называў опідумамі буйныя кельцкія паселішчы, якія сустркаліся яму ў Галіі. У наш час гэты тэрмін ужываецца датычна вялікіх дарымскіх паселішчаў Заходняй і Цэнтральнай Эўропы.
Опідум — сховішча мультымэдыйных матэрыялаў