Наваградзкі сквэр

сквэр у Вільні (Летува)

Наваградскі сквер — пляц ў Вільні, акаймаваны вуліцамі Пілімо, Наваградскай і Вінгру. Уключаны ў Рэестр культурных каштоўнасцей, унікальны код 10366 .

Віленскі рынак дроў падчас Першай сусветнай вайны, каля 1916—1917 гг.
Нямецкія паліцыянты сачылі за парадкам на рынках Вільні падчас кайзераўскай акупацыі, здымак дроўнага рынку, каля 1916—1917 гг.

Мінуўшчына

рэдагаваць

Рынак дроў

рэдагаваць

На месцы скверу ў 18 ст. пачатку 19 ст злачынцаў каралі стоўбам на плошчы. 19 ст — першай палове 20 ст на гэтым месцы ужо быў рынак дроў. у 1899 годзе сквер і вуліцу Навагародская ад дроўнага рынку да Аляксандраўскага завулка (суч. вул. Альгерда) былі брукаванымі. Да 1904 г на рынку ладзілі гандаль коньмі, але з-за перанаселенасці гандляроў і павелічэння канакрадства гарадская дума вырашыла перанесці гандаль конямі на Шніпішкаўскую плошчу каля вуліцы Кальварыйскай. Па дадзеных 1898 г быў зацверджаны расклад конскіх кірмашоў, яны ладзіліся два разы на год: 3-9 сакавіка і 3-9 верасня . 1905 год 21 кастрычніка на плошчы адбыўся мітынг пратэсту супраць царскай улады. Падчас сутыкненняў з паліцыяй і войскам загінулі 7 чалавек, дзесяткі атрымалі раненні.

у 1907 годзе Гарвыканкам пачаў разглядаць пытанне аб усталяванні на дроўным рынку каменных шапікаў для продажу рыбы і іншых прадуктаў харчавання. у 1908 годзе інжынер Казімер Дабашынскі пабудаваў рыбны гандлёвы павільён на абумоўленую суму 2380 руб.

Па Другой святовай вайне

рэдагаваць

У савецкі час на скверы працавалі падпольныя прыбіральні. У 1968 год быў пабудаваны шкляны павільён для гандлю кветкамі, распрацаваны архітэктарам Ніёле Вайчунене яшчэ ў 1961 годзе. У павільёне размясціўся фірмовая крама Кайшадорскага гадавальніка. Па праекце павільён складаўся з васемнаццаці калюмн, якія падтрымлівалі дах, і 34 шыбавых сцен, а таксама быў непакрыты ўнутраны дворык. Пазней павільён быў прыватызаваны, у ім адна за адной размясціліся піцэрыя, начны клуб і бар. 2009—2014 гг павільён быў пазакінуты, з 2014 г у будынку адноўлены бар.