Міхаіл Салтыкоў-Шчадрын

Міхаіл Яўграфавіч Салтыкоў-Шчадрын (15 (27) студзеня 1826 — 28 красавіка (10 траўня) 1889) (сапраўднае прозьвішча Салтыкоў, псэўданім Н. Шчадрын) — расейскі пісьменьнік.

Міхаіл Салтыкоў-Шчадрын
Михаил Евграфович Салтыков-Щедрин
Іван Мікалаевіч Крамской «Партрэт пісьменьніка Міхаіла Салтыкова-Шчадрына»
Іван Мікалаевіч Крамской «Партрэт пісьменьніка Міхаіла Салтыкова-Шчадрына»
Асабістыя зьвесткі
Імя пры нараджэньні Міахіл Яўграфавіч Салтыкоў
Псэўданімы Шчадрын
Нарадзіўся 15 (27) студзеня 1826
вёска Спас-Угал, Калязінскі павет, Цьвярская губэрня
Памёр 28 красавіка (10 траўня) 1889
Санкт-Пецярбург
Пахаваны
Літаратурная дзейнасьць
Род дзейнасьці празаік
Кірунак сатыра, рэалізм
Жанр раман, хроніка, апавяданьне, казка
Мова расейская мова[1]
Подпіс Выява аўтографу
[[::s:ru:Михаил_Евграфович_Салтыков-Щедрин|Творы]] ў Вікікрыніцах
http://www.saltykov.net.ru/

Хронікі і раманы

рэдагаваць
  • Спадары Галаўлёвы
  • Гісторыя аднаго горада
  • Пашахонская даўніна
  • Прытулак Манрэпо
  • Прапала сумленьне (1869)
  • Верны Трэзор (1885)
  • Дзікі памешчык (1869)
  • Карась-ідэаліст (1884)
  • Мядзьведзь на ваяводзтве (1884)
  • Арол-мецэнат (1884)
  • Прамудры пячкур (1883)
  • Аповесьць пра тое, як адзін мужык двух генэралаў пракарміў (1869)
  • Самаадданы заяц (1883)
  • Бедны воўк (1883)

Вонкавыя спасылкі

рэдагаваць

  Міхаіл Салтыкоў-Шчадрынсховішча мультымэдыйных матэрыялаў

  1. ^ Saltykov-Ščedrin, Mihail Evgrafovič // CONOR.SI