Маршалак

Гістарычная і сучасная пасада маршалак мае некалькі значэньняў:

Этымалёгія

Слова маршалак зьвязваюць з стараверхненямецкім marschalc 'стайнік, канюшы'^[1], утвораным ад стараверхненямецкага marah 'конь' і scalk 'слуга'^[2].

Гістарычныя пасады

Маршалак вялікі каронны — найвышэйшы ўраднік Каралеўства Польскага ў XIV—XVIII стагодзьдзях
Маршалак вялікі літоўскі — найвышэйшы ўраднік Вялікага Княства Літоўскага у XV—XVIII стагодзьдзях
Маршалак польны — найвышэйшы вайсковы чын у Каралеўстве Польскім і ВКЛ у часе ваенных дзеяньняў
Маршалак гаспадарскі — ураднік пры двары польскага манарха ў XIII — пачатку XVII стагодзьдзя, кіраваў прыдворнымі службамі
Маршалак дворны (надворны) — ураднік у Каралеўстве Польскім і ВКЛ у XV—XVIII стагодзьдзях, загадваў гаспадарчымі справамі манаршага двара
Маршалак соймавы — ураднік, які абіраўся пасламі Пасольскай Ізбы дзеля вядзеньня паседжаньняў
Маршалак трыбунальскі — ураднік, які абіраўся судзьдзямі трыбуналаў дзеля кіраваньня паседжаньнямі і судаводзтва
Маршалак дворскі — гаспадарчы ўраднік пры дварах манаршых сямейнікаў, біскупаў, магнатаў
Маршалак шляхты — пасада шляхецкага самакіраваньня у ВКЛ і заходніх губэрнях Расейскай імпэрыі
- Маршалак губэрнскі — назва кіраўніка шляхецкай карпарацыі губэрні ў заходніх губэрнях Расейскай імпэрыі з 1785 году
- Маршалак павятовы — мясцовы ўраднік у ВКЛ, які ўзьнік у час правядзеньня адміністрацыйна-тэрытарыяльнай рэформы 1565—1566 гадоў

Сучасныя пасады

Маршалак Сэйму — старшыня ніжняй палаты польскага парлямэнту
Маршалак Сэнату — старшыня верхняй палаты польскага парлямэнту
Маршалак ваяводзтва — кіраўнік ураду польскага ваяводзтва

Глядзіце таксама

Крыніцы

^ Этымалагічны слоўнік беларускай мовы. Т. 6. — Мн., 1990. С. 240.
^ Dr. Joh. Christ. Aug. Heyses allgemeines verdeutschendes und erklärendes Fremdwörterbuch mit Bezeichnung der Aussprache und Betonung der Wörter nebst genauer Angabe ihrer Abstammung und Bildung. — Hannover und Leipzig, 1903. S. 525.

Гэтая назва мае некалькі сэнсаў. Калі ласка, выберыце той, які Вас цікавіць.
Калі вы патрапілі сюды зь іншай старонкі Вікіпэдыі, калі ласка, вярнецеся і выпраўце спасылку на патрэбную.

[1] Этымалагічны слоўнік беларускай мовы. Т. 6. — Мн., 1990. С. 240.

[2] Dr. Joh. Christ. Aug. Heyses allgemeines verdeutschendes und erklärendes Fremdwörterbuch mit Bezeichnung der Aussprache und Betonung der Wörter nebst genauer Angabe ihrer Abstammung und Bildung. — Hannover und Leipzig, 1903. S. 525.

[1]

[2]