Мандаві

Мандаві́ (па-італьянску: Mondovì) — горад у Італіі, які месьціцца ў рэгіёне П’емонт. Знаходзіцца за 80 км ад Турыну.

Мандаві
Краіна:	Італія
Плошча:	87,05 км² (9 кастрычніка 2011)
Вышыня:	395 м н. у. м.
Насельніцтва:	▼22 040 чал. (1 студзеня 2023)
Тэлефонны код:	0174
Паштовы індэкс:	12084
Нумарны знак:	CN
Геаграфічныя каардынаты:	44°23′0″ пн. ш. 7°49′0″ у. д.
Мандаві на мапе Італіі Мандаві
Галерэя здымкаў у Вікісховішчы
http://www.comune.mondovi.cn.it/

Гісторыя

Заснаваны на вяршыні пагорка ў 1198 годзе ацалелымі людзьмі з разбуранай вёскі Брэдоля і жыхарамі суседніх вёсак Віка, Васка і Карасонэ.

Час незалежнасьць апынуўся нядоўгім, бо біскуп Асьці і маркіз Чэва ўзялі яго штурмам у 1200 годзе і зьнішчылі ў 1231 годзе. Камуна, аднак, ладзіла супраціў, то бок у наступным годзе грамадзяне гораду здолелі вытрымаць яшчэ адзін напад Асьці. У 1260 годзе места было акупаванае Карлам I Анжуйскім, які на той час быў каралём Нэапалю і адным з самых магутных землеўладальнікаў у Правансе і паўночна-заходняй Італіі. У 1274 годзе горад вярнуўся пад уладу біскупаў Асьці. У 1290 годзе аднавілася вольная камуна, якая здолела атрымаць розных прывілеяў. У 1305 годзе Мандаві зноў апынуўся пад уладай Анжу, пасьля чаго местам валодалі Вісконці, маркізы Манфэрату, а з 1418 году Савойскі дом.

Мандаві працягваў пашырацца да XVI стагодзьдзя, у рэшце рэшт, цягам пэўнага часу ён быў найвялікшым горадам у П’емонце. У 1537 годзе быў акупаваны Францыяй, пад уладай якой заставаўся да 1559 году. У 1560 годзе савойскі герцаг Эмануэль Філібэрт вярнуў яго П’емонту, які ўтрымліваў места да аб’яднаньня Італіі, за выключэньнем часоў магутнасьці Напалеона з 1796 па 1814 гады.

Вонкавыя спасылкі

• Афіцыйны сайт. (італ.)