Капрыз каханага

«Капрыз закаханага» (па-нямецку: Die Laune des Verliebten) — пастаральная п’еса Ёгана Вольфґанґа Ґётэ, напісаная ў 1768 годзе і пастаўленая на сцэне замка Этэрс 20 траўня 1779 году з самім аўтарам у ролі галоўнага героя п’есы Эрыдана. У 1806 годзе апублікаваная асобным выданьнем. П’еса напісаная клясычным александрыйскім шасьцістопнікам з парнай рыфмай.

Капрыз каханага
Die Laune des Verliebten
Жанр:	пастараль
Аўтар:	Ёган Вольфґанґ фон Ґётэ
Мова арыгіналу:	нямецкая
Год напісаньня:	1768
Асобнае выданьне:	1806

Сюжэт

Галоўны герой п’есы Эрыдан праяўляе неўтаймоўнае каханьне да ціхмянай і цярплівай Аміны. У іх крыху пакутлівых узаемаадносінах больш палкасьці, чым у роўных адносінах іншай пары — Ламона і Эгле, якія давяраюць адзін аднаму і не прыціскаюць узаемную свабоду неапраўданай падазронасьцю. Разважлівая Эгле спрабуе навучыць ціхмяную Аміну, як даваць адпор рэўніваму каханаму. Упэўніўшыся ў беспасьпяховасьці сваіх павучаньняў, яна вырашае правучыць яго сама і робіць гэта з жаночай увішнасьцю і спрытам: заманьвае Эрыдана ў свае абдымкі, ён у захапленьні цалуе яе вусны, тады Эгла сароміць яго і Эрыдан раскайваецца. Пасьля гэтага здарэньня ён вылечваецца ад сваіх рэўнівых падазрэньняў і мірыцца са сваёй каханай.

Вонкавыя спасылкі

• Die Laune des Verliebten Online-Text, Project Gutenberg.