Калуска-Рыская лінія
Калуска-рыская лінія | |
---|---|
Маскоўскі мэтрапалітэн | |
Пачатак працы | 1 траўня 1958 |
Даўжыня, км | 37,8 |
Колькасьць станцыяў | 24 |
Вагонаў у складзе | 8 |
Завантажаныя станцыі | ВДНГ |
Наземныя часткі | няма |
Электрадэпо | ЦЧ-5 Калускае, ЦЧ-10 Сьвіблава |
«Калу́ска-Ры́ская лінія» — шостая лінія Маскоўскага мэтрапалітэну. Зьвязвае паўночна-ўсходнія раёны (Мядзьведкава, Сьвіблава) і ВДНГ (рас. — ВДНХ) праз цэнтар з жылымі масівамі на паўднёвым захадзе (Чаромушкі, Канькова, Ясенева). На схемах пазначаецца аранжавым колерам. Адзіная лінія, аб’яднаньне абодвух контураў якой адбылося праз 13 гадоў пасьля адкрыцьця першай дзялянкі (з 1 траўня 1958 па 5 студзеня 1972 году).
На лініі маюцца дзялянкі як глыбокага, так і дробнага закладаньня; адкрытых дзялянак няма. Між станцыямі «Бабушкінская» і «Мядзьведкава» разьмешчаны Мядзьведкаўскі крыты мэтрамост празь Яўзу.
У складзе лініі 24 станцыі. Даўжыня — 37,8 км, сярэдні час паездкі ад канцавых станцыяў — каля 55 хвілінаў.
Сярэднесуткавы пасажырапаток лініі ў 2011 годзе склаў 910 тыс. чалавек[1].
Гісторыя
рэдагавацьПершая дзялянка будучай Калуска-Рыскай лініі даўжынёй 5,4 км была адчыненая ў 1958 годзе. Яна праходзіла ў асноўным пад Праспэктам Міру паралельна яму, зьвязвае цэнтар места з ВДНГ. Да 1972 году гэтая дзялянка мела назву Рыскі радыюс зь пяцьцю станцыямі: «Батанічны сад» (цяпер «Праспэкт Міру»), «Рыская», «Мір» (ад 1966 году «Шчарбакоўская», ад 1990 — «Аляксееўская») і «УСГВ» (цяпер «ВДНГ»).
У 1962 годзе быў уведзены ў эксплюатацыю Калускі радыюс, які зьвязвае цэнтар Масквы з жылымі масівамі на паўднёвым захадзе места. Пры адкрыцьці гэтая дзялянка мела працягласьць 8,9 км і ўключаў пяць станцыяў: «Акцябрская», «Ленінскі праспэкт», «Акадэмічная», «Прафсаюзная» і «Новыя Чаромушкі». Станцыя «Шабалаўская», якая цяпер знаходзіцца між «Акцябрскай» і «Ленінскім праспэктам», была прадугледжана зыходным праектам, але пачала дзейнічаць ад 1980 году.
Будаўніцтва цэнтральнае дзялянкі лініі, якая злучыла Калускі й Рыскі радыюсы ў адную лінію, пачалося ў 1970-м годзе. 4 студзеня 1971 году паўднёвая палова — ад «Акцябрскай» да «Плошчы Нагіна́» (цяпер — «Кітай-горад») — пачала працу; тады адчыніліся дзьве станцыі — «Новакузьнецкая» (ад 1983 году — «Трацьцякоўская») і «Плошча Нагіна»; апошняя зь якіх была сумешчана са Жданаўска-Краснапрэсьненскай лініяй (цяпер — Таганска-Краснапрэсьненская лінія). У студзені 1972 году адчынілася й паўночная палова цэнтральнай дзялянкі з двума станцыямі — «Калгаснай» (цяпер — «Сухараўская») і «Тургенеўская».
Такім чынам, Калуска-Рыская лінія зьявілася ў 1972 годзе.
У 1978-м лінія была падоўжаная на поўнач — ад станцыі «ВДНГ» да станцыі «Мядзьведкава»; на гэтай дзялянцы даўжынёй 8,1 км — чатыры станцыі («Батанічны сад», «Сьвіблава», «Бабушкінская» ды «Мядзьведкава»), усе — дробнага закладаньня. Паўднёвы канец лініі — ад «Бяляева» да «Бітцаўскага парку» (цяпер — «Наваясенеўская») — быў адкрыты ў дзьве чаргі. Першая чарга, якая ўключала дзьве станцыі — «Канькова» ды «Цёплы Стан» — была здадзеная ў эксплюатацыю ў 1987; другая — са станцыямі «Ясенева» і «Бітцаўскі парк» — пачалі дзейнічаць ад студзеня 1990 году.
Перспэктывы
рэдагавацьУ сьнежні 2014 году лінія была злучаная з Бутаўскае лініяй дзякуючы адкрыцьцю станцыі «Бітцаўскі парк» (перасадка са станцыі «Наваясенеўская»).
Пасьля 2025 году плянуецца працяг лініі на поўнач у горад Мыцішчы ад станцыі «Мядзьведкава» да станцыі «Чалабіцьцева» з будаўніцтвам дэпо.[2]
Таксама між «Трацьцякоўскай» і «Акцябрскай» раней плянавалася будаўніцтва станцыі «Якіманка» зь перасадкай на станцыю «Паля́нка» Серпухоўска-Ціміразеўскае лініі. Зачын для будаўніцтва «Якіманкі» быў зроблены яшчэ ў сярэдзіне 1990-х гадоў, аднак пасьля падрыхтаванную шахту залілі бэтонам. Але станцыя «Якіманка» пазначаная на перспэктыўнай мапе Генпляну Масквы да 2025 году; дакладныя тэрміны будаўніцтва ня вызначаныя.
Крыніцы
рэдагавацьВонкавыя спасылкі
рэдагавацьКалуска-Рыская лінія — сховішча мультымэдыйных матэрыялаў