Даўжыня хвалі

Даўжыня́ хва́лі — адлегласьць паміж двума найбліжэйшымі адзін да аднаго пунктамі, якія вагаюцца з аднолькавымі фазамі. Звычайна даўжыня хвалі вызначаецца грэцкай літарай $\lambda$ (лямбда). Зьяўляецца адной з найболей істотных характарыстык ваганьняў. Вымяраецца ў адзінках адлегласьці: мэтрах і вытворных. Велічыня $k={\frac {2\pi }{\lambda }}$, адваротная самой даўжыні хвалі, завецца хвалевым лікам і мае сэнс прасторавай частасьці.

Насамрэч, даўжыня хвалі вымяраецца паміж двума адвольнымі пунктамі, чыі фазы ваганьняў супадаюць, або максымумамі, мінімумамі і вузламі хвалі.

Каб зразумець, чым зьяўляецца даўжыня хвалі, можна ўявіць сабе хвалі, што зьявіліся ад кінутага ў ваду каменя — даўжынёй хвалі будзе зьяўляцца адлегласьць паміж двума найбліжэйшымі хрыбтамі.

Даўжыня хвалі злучаная з фазавай хуткасьцю $v$ і частасьцю $f$ паводле азначэньня. Даўжыня хвалі адпавядае прастораваму пэрыяду хвалі — адлегласьці, якую пункт зь нязьменнай фазай праходзіць за час, роўны пэрыяду ваганьняў $T$, таму справядлівы наступны стасунак:

$\lambda =vT={\frac {v}{f}}={\frac {2\pi v}{\omega }}$, дзе $\omega$ — кутавая частасьць.

Хвалі дэ Бройля таксама маюць сваё вызначэньне даўжыні хвалі і частасьці, якія залежаць ад імпульса $p$ і энэргіі $E$^

• частасьць: $\nu ={\frac {E}{h}}$
• даўжыня хвалі: $\lambda ={\frac {h}{p}}$

дзе $h$ — канстанта Плянка.