- Ня бойся, не зьнікне ў небе сьцяг,
- Пакуль у краіне ёсьць хоць адзін агмень.
- Сьцяг мне і маёй нацыі зорка.
- Ты, не згарыш пад небам ніколі.
- Не хмурыся сьцяг, калі людзі пад табой,
- А ўсьміхніся, бо мой народ — герой.
- Прабач, што ў бітвах кроў ён не бярог,
- Воля — права ўсіх у чыім сэрцы бог.
- Ня бойся, ланцуг не сашчэміць гэтых рук,
- Для сьвятла сонца не знайсьці перашкод.
- Я ўсё зьнясу, хоць горы ўстануць у круг,
- Перацяку і праз гарызонт.
- Ня бойся выю — монстар Эўропы лют,
- Але не задушыць волю вый хімэры
- І тупы яго гнілы апошні зуб
- І шчыт у грудзі ёсьць — сапраўдная вера.
- Ня пусцім браты, монстра на парог
- І грудзьмі адаб'ем напор ганьбы.
- Нараджацца дням, што прадказаў нам бог
- І можа быць ледзь раней і не зьлічыць іх.
- Ня проста па зямлі гуляй, а ведай
- Калі продкаў у ёй ляжыць без пахаваньня.
- Ты — сын заняпалых ахвярай, дух іх не здрадзь,
- Рай не зьмяняй за ўсе сьветы тварэньня.
- Не ахвяра памерці за зямлю — абавязак і гонар.
- Сьцісьні рукой, ахвяр кроў струменіцца.
- Бог усё вазьмі і жыцьцё, і ўсё што ёсьць,
- Не дай мне толькі з зямлёю падзяліцца.
(далей не рытмізаваны пераклад)
- У маёй душы толькі адна просьба да бога
- Не дапусьці, каб рука ворага кранула месцы малітве
- хай эзан (Няма бога акрамя Алаха і Магамэт прарок яму)
- заўсёды будзе гучаць у маёй краіне
- І тады кране ілбом зямлі нават мой надмагільны камень, калі ён будзе
- Мае крывавыя сьлёзы будуць струменіцца з кожнай раны
- Выйдзе з зямлі мая бесьцялесная душа
- Можа быць, мая галава паднімецца і кране неба
- Разьдзімайся хвалебны сьцяг
- Хай будзе кроў дараваная яму
- Ужо ніколі не зьнікне мой сьцяг і мой народ
- Вызваленьне — права майго народу, які моліцца богу!
|
- Korkma, sönmez bu şafaklarda yüzen al sancak;
- Sönmeden yurdumun üstünde tüten en son ocak.
- O benim milletimin yıldızıdır parlayacak;
- O benimdir, o benim milletimindir ancak.
- Çatma, kurban olayım çehreni ey nazlı hilal!
- Kahraman ırkıma bir gül! ne bu şiddet bu celal?
- Sana olmaz dökülen kanlarımız sonra helal,
- Hakkıdır, Hak’ka tapan, milletimin istiklal!
- Ben ezelden beridir hür yaşadım, hür yaşarım.
- Hangi çılgın bana zincir vuracakmış? Şaşarım;
- Kükremiş sel gibiyim, bendimi çiğner aşarım;
- Yırtarım dağları, enginlere sığmam, taşarım.
- Garbın afakını sarmışsa çelik zırhlı duvar,
- Benim iman dolu göğsüm gibi serhaddim var.
- Ulusun, korkma! Nasıl böyle bir imanı boğar.
- «Medeniyyet!» dediğin tek dişi kalmış canavar?
- Arkadaş! Yurduma alçakları uğratma sakın!
- Siper et gövdeni, dursun bu hayasızca akın.
- Doğacaktır sana vaadettiği günler Hak’kın;
- Kimbilir, belki yarın, belki yarından da yakın.
- Bastığın yerleri «toprak» diyerek geçme, tanı!
- Düşün, altında binlerce kefensiz yatanı.
- Sen şehit oğlusun, incitme, yazıktır atanı;
- Verme, dünyaları alsan da bu cennet vatanı.
- Kim bu cennet vatanın uğruna olmaz ki feda?
- Şüheda fışkıracak toprağı sıksan, şüheda!
- Canı, cananı, bütün varımı alsın da Hüda,
- Etmesin tek vatanımdan beni dünyada cüda.
- Ruhumun senden, ilahi şudur ancak emeli;
- Değmesin mabedimin göğsüne na-mahrem eli!
- Bu ezanlar ki şahadetleri dinin temeli,
- Ebedi yurdumun üstünde benim inlemeli
- O zaman vecd ile bin secde eder varsa taşım;
- Her cerihamdan, ilahi, boşanıp kanlı yaşım,
- Fışkırır ruh-i mücerret gibi yerden naşım;
- O zaman yükselerek arşa değer belki başım!
- Dalgalan sen de şafaklar gibi ey şanlı hilal;
- Olsun artık dökülen kanlarımın hepsi helal!
- Ebediyyen sana yok, ırkıma yok izmihlal.
- Hakkıdır, hür yaşamış bayrağımın hürriyet;
- Hakkıdır, Hak’ka tapan milletimin istiklal!
|