Грыдня ці грыдніца — у старажытнасьці вялікае памяшканьне пры двары князя, дзе пражывала грыдзь (малодшая княжацкая дружына), прымалі гасьцей, учынялі ўрачыстыя прыёмы. У XVI—XVII стст. грыдзьдзю называлі асобнае памяшканьне ці асобны дом (флігель), дзе жыла дваровая чэлядзь.

Літаратура рэдагаваць

  • Якимович, Ю. А. Зодчество Белоруссии XVI — середины XVII в. — Минск, 1991.