Вікіпэдыя

Гракі прыляцелі

«Гракі прыляцелі» — хрэстаматыйны[1][2] пэйзаж расейскага мастака Аляксея Саўрасава, створаны ў 1871 годзе. Захоўваецца ў Дзяржаўнай Трацьцякоўскай галерэі. Памер — 62×48,5 см. Гэтая карціна лічыцца самым вядомым творам Саўрасава[3], а ейнае зьяўленьне разглядаецца як «важны этап у разьвіцьці расейскага пэйзажнага жывапісу»[4].

Гракі прыляцелі
расейская: Грачи прилетели
Мастак Аляксей Саўрасаў
Год 1871
Тып алей
Памеры 62 см × 48,5 см
Месцазнаходжаньне Дзяржаўная Трацьцякоўская галерэя, Масква

Саўрасаў пачаў сваю працу над «гракамі» у сакавіку 1871 году. Натурныя эцюды да будучага палатна былі напісаны мастаком падчас ягонай паездкі ў Кастрамскую губэрню, калі ён знаходзіўся ў вёсцы Малвіціна (цяпер пасёлак Сусанін Кастрамской вобласьці)[5][6][7]. Правобразам царквы, намаляванай на карціне, зьяўляецца пабудаваная ў канцы XVII стагодзьдзя Васкрасенская царква, якая захавалася да нашых дзён[8]. Месца, дзе працаваў мастак, пацьвярджаецца ягоным надпісам, зробленай у левым ніжнім куце палатна. Некаторыя дасьледчыкі творчасьці Саўрасава мяркуюць, што самыя першыя малюнкі і эцюды па задуманай карціне маглі быць выкананы мастаком у Яраслаўлі або ягоных ваколіцах, незадоўга да ягонага падарожжа ў Кастрамскую губэрню[9][10]. Пасьля вяртаньня з Малвіціна Саўрасаў працаваў над карцінай у Яраслаўлі[11], а затым дапрацоўваў кампазыцыю ў Маскве[12], куды ён вярнуўся ў пачатку траўня. Палатно было названа мастаком «Вось прыляцелі гракі». Улетку 1871 году карціна была набыта ў Саўрасава Паўлам Трацьцяковым[13][14].

Увосень 1871 году палатно экспанавалася на выставе Маскоўскага таварыства аматараў мастацтваў[15], а ў канцы таго ж году карціна, ужо пад енай сучаснай назвай (у каталёгу яна была пазначана з клічнікам — «Гракі прыляцелі!»), была прадстаўлена на першай выставе Таварыства перасоўных мастацкіх выставаў, якая адкрылася 28 лістапада ў Санкт-Пецярбургу[16]. «Гракі» атрымалі добрыя водгукі.

Крыніцы

рэдагаваць
  1. ^ Фёдараў-Давыдаў А.А. 1950. С. 44.
  2. ^ Наваўсьпенскі М.М. 1967. С. 67.
  3. ^ Пяцінава А.Ф. 2001. С. 198.
  4. ^ Фёдараў-Давыдаў А.А. 1950. С. 43.
  5. ^ Пяцінава А.Ф. 2001. С. 196.
  6. ^ Наваўсьпенскі М.М. 1967. С. 57.
  7. ^ Пятроў У.А. 1983. С. 20.
  8. ^ Зонцікаў М.А. 1999. С. 12, 22.
  9. ^ Мальцава Ф.С. 1999. С. 17.
  10. ^ Пятроў У.А. 2005. С. 20—21.
  11. ^ Наваўсьпенскі М.М. 1967. С. 56.
  12. ^ Пятроў У.А. 2005. С. 22.
  13. ^ Дабравольскі А.М. 2001. С. 185.
  14. ^ Мальцава Ф.С. 1977. С. 299.
  15. ^ Наваўсьпенскі М.М. 1967. С. 64—65.
  16. ^ Гомберг-Вержбінская Э.П. 1970. С. 3—5.

Літаратура

рэдагаваць
  • Фёдоров-Давыдов А. А. «Алексей Кондратьевич Саврасов. 1830—1897. Жизнь и творчество.». — М.: Издательство Академии художеств СССР, 1950. — 80 с.
  • Новоуспенский Н. Н. «Алексей Кондратьевич Саврасов.». — М.: Искусство, 1967. — 134 с.
  • Петинова Е. Ф. «Русские художники XVIII — начала XX века.». — СПб.: Аврора, 2001. — 345 с. — ISBN 978-5-7300-0714-7
  • Петров В. А. «А. Саврасов. Из собрания Государственной Третьяковской галереи.». — М.: Изобразительное искусство, 1983. — 48 с.
  • Зонтиков Н. А. «Символ России. О храме, изображённом на картине А. К. Саврасова „Грачи прилетели“». — 4. — Кастрама: Костромская земля, 1999. — 7—33 с.
  • Мальцева Ф. С. «Мастера русского пейзажа. Вторая половина XIX века. Часть 1.». — М.: Искусство, 1999. — 136 с. — ISBN 5-210-01407-Х
  • Петров В. А. «Алексей Саврасов.». — М.: Белый город, 2005. — 64 с. — ISBN 5-7793-0221-9
  • Добровольский О. М. «Саврасов.». — М.: Терра — Книжный клуб, 2001. — 304 с. — ISBN 5-300-02986-6
  • Гомберг-Вержбинская Э. П. «Передвижники.». — Л.: Искусство, 1970. — 236 с.
  • Мальцева Ф. С. Алексей Кондратьевич Саврасов. Жизнь и творчество.». — М.: Искусство, 1977. — 406 с.

Вонкавыя спасылкі

рэдагаваць
Атрымана з «https://be-tarask.wikipedia.org/w/index.php?title=Гракі_прыляцелі&oldid=1973244»