Георгі Сьвірыдаў

Георгі Васільевіч Сьвірыдаў (па-расейску: Георгий Васильевич Свиридов; 16 сьнежня 1915, Фацеж, Курская губэрня, Расейская імпэрыя — 6 студзеня 1998, Масква, Расея) — расейскі кампазытар, піяніст.

Біяграфія

Нарадзіўся ў сям’і паштовага служачага Васіля Рыгоравіча Сьвірыдава і настаўніцы Эльжбеты Іванаўны. Бацька загінуў у 1919 пад час Грамадзянскай вайны. У 1924 годзе маці з сынам пераехалі ў Курск. Ужо ў пачатковай школе хлопчык пачынае цікавіцца музыкай, навучыўшыся іграць на балалайцы і паступае ў гурток народных інструментаў, а з 1929 па 1932 вучыцца ў музычнай школе Курска. У 1932 па парадзе сваіх педагогаў накіроўваецца ў Ленінград і паступае ў Цэнтральны музычны тэхнікум, цяпер Санкт-Пецярбургскі музычны коледж ім. М. П. Мусаргскага, дзе займаецца па клясе фартэп’яна ў Браўдо І. А. (1896-1970) і вывучае кампазіцыю ў Юдзіна М.А. (1893-1948). У 1936, скончыўшы тэхнікум, паступае ў Ленінградзкую кансерваторыю. Вывучае кампазіцыю ў Разанава П.Б. (1899-1942) і Шастаковіча Дз. Дз. (1906-1975), а ў 1937 прыняты ў Зьвяз Кампазітараў СССР. Адразу па сканчэньні ў 1941 кансерваторыі мабілізаваны і накіраваны ў ваенную вучэльню, аднак па стану здароўя не змок працягнуць вучобы і быў камісаваны. Да 1944 у Навасібірску, затым вярнуўся ў Ленінград, а з 1956 жыў у Маскве. Пачынаючы з гэтага часу творчасьць кампазітара набыла непаўторны аўтарскі стыль, палягаючы ў рэчышчы традыцыйнай расейскай музыкі і спалучаючы музычную мову клясікі з мовамі музыкі народнай і папулярнай. У 1964 годзе стварае адзін з самых вядомых сваіх твораў - саўндтрэк да фільма Басава У.П. (1923-1987) “Завея”, па матывах твораў Пушкіна А.С. (1799-1837), які атрымаў назву “Музычныя ілюстрацыі да аповесьці А. С. Пушкіна “Завея”. У 1968 была напісана першая частка сюіты “Час, наперад” да аднаіменнага фільму Швейцара М. А. (1920-2000), стаўшая вядомым музычным і ідэалягічным брэндам позьняе савецкае пары. З 60-ых гадоў займае пасады ў савецкай наменклатурнай сыстэме - музычнай і прыўладнай. Кампазітар неаднаразова адзначаўся рознымі прэміямі і тытуламі, а ў 1975 - Герой Сацыялістычнай Працы. Тройчы жанаты. Першая жонка - Токарава В. Н., сын Сяргей (1940-1956), другая - Карніенка А. Л., сын Георгі (1948-1997), астатняя жонка Сьвірыдава - Клазер Зльза Густаваўна (1925-1998). Пахаваны на Новадзявочых могілках у Маскве.