Вячаслаў Тычын

Вячаслаў Васілевіч Тычын (8 кастрычніка 1909, Нова-Аляксандраўск /цяпер Зарасай/, Ковенская губэрня, Расейская Імпэрыя — 2 сакавіка 1994, Падмаскоўе) — пісьменьнік, чалец Саюза пісьменьнікаў з 1952 г.

Вячаслаў Тычын
Асабістыя зьвесткі
Нарадзіўся	8 кастрычніка 1909 Нова-Аляксандраўск, Ковенская губэрня, Расейская Імпэрыя
Памёр	2 сакавіка 1994 Падмаскоўе
Літаратурная дзейнасьць
Род дзейнасьці	пісьменьнік

Нарадзіўся ў сям’і агранома і настаўніцы, з 18 гадоў пачаў працаваць: Данбас, Паўночны Каўказ. У 1937 г. трапіў пад рэпрэсіі. Быў на Калыме. У 1944 г. рэдактар мясцовага радыёвяшчаньня на Аўтабазе № 1 «Дальбуда». У 1945 г. працаваў карэспандэнтам магаданскіх газэт «Советская Колыма» ды «Стахановец Заполярья». Затым пераехаў у Іркуцкую вобласьць. З 1964 г. у Курску, адказны сакратар Курскай пісьменьніцкай арганізацыі (1964—1966). Затым жыў у Падмаскоўі.

Творы

• Большая Сибирь. Роман. Иркутск. 1952. 328 с.
• Год жизни. Роман. Иркутск. 1958. 507 с.
• Отважные мальчишки. Рассказы. Иркутск. 1961. 44 с.
• Трое из океана. Приключенческая повесть. Иркутск. 1963. 216 с.
• Птичий перевал. Москва. 1964. — 18 с.
• Снежная Россия. Роман. Москва. 1964. 336 с.
• Год жизни. Роман. Москва. 1965. 454 с.
• Трое из океана. Приключенческая повесть. Воронеж. 1966. 207 с.
• Желтая операция. Рассказы. Воронеж. 1967. 167 с.
• Снежная Россия. Роман. Воронеж. 1968. 314 с.
• Невидимая рука. Рассказы. Воронеж. 1972. 84 с.
• Год жизни. Роман. Москва. 1981. 432 с.
• Каникулы на колесах. Повесть. Киев. 1988. 270 с.
• Время бросать камни. Роман. Москва. 1991. 414 с.

Літаратура

• Тычин Вячеслав Васильевич. // Писатели Восточной Сибири (Краткий библиографический указатель). Новосибирск.1956. С. 261.