Вульгата
Вульга́та (па-лацінску: Vulgatаe, ад versio vulgata — агульнапрынятая/папулярная вэрсія) — пераклад Біблії на лацінскую мову IV стагодзьдзя, які быў ажыцьцёўлены пераважна сьвятым Еранімам Стрыдонскім, які замяніў розныя варыянты лацінскіх перакладаў Бібліі (Vetus Latina), якія існавалі да таго часу.
На канец IV стагодзьдзя ўзьнікла патрэба ў адзіным, пэўным лацінскім тэксьце Бібліі: пераклад быў даручаны Ераніму, найбуйнейшаму знаўцу Бібліі й сакратару папы Дамаса I. Паколькі Еранім выдатна валодаў грэцкай і лацінскай мовамі й меў значныя веды іўрыту, у 386 годзе Еранім перабраўся ў Бэтлеем і больш за 20 гадоў працаваў над перакладам Старога й Новага Запаветаў. Ён пачаў з Новага Запавету й пераклаў яго з грэцкай, а затым Стары Запавет — з грэцкай і з іўрыту. Зроблены Еранімам пераклад Бібліі стаў нарматыўным лацінскім тэкстам, які атрымаў назву Вульгата.
Трыдэнцкі Сабор 1546 году зацьвердзіў тэкст Бібліі Ераніма — і Вульгата ўвайшла ва ўсеагульны ўжытак на Захадзе як афіцыйны пераклад, абавязковы для Рымска-Каталіцкай Царквы. Упершыню Вульгата была выдадзена пры Сыкст V, пад загалоўкам: «Biblia sacra vulgatae editionis» у 1590 годзе, затым перавыдавалася Грыгорыюсам XIV, Клімэнтам VIII і іншымі папамі. На працягу стагодзьдзяў Вульгата зьяўлялася крыніцай усіх перакладаў Бібліі заходнеэўрапейскіх моваў.
З 1979 году існуе выпраўленая вэрсія, то бок вядомая як Нэавульгата.
Вонкавыя спасылкі
рэдагаваць
Вульгата — сховішча мультымэдыйных матэрыялаў
- Тэкст Вульгаты (лац.)