Бялкуў

Бялкуў [ˈbjau̯kuf] (па-польску: Białków) — вёска ў гміне Цыбінка Слубіцкага павета Любускага ваяводзтва на захадзе Польшчы, недалёка ад мяжы з Нямеччынай. Знаходзіцца ў межах гістарычнай Любускай зямлі.

Славутасьцю Бялкува зьяўляюцца мясцовы палац і касьцёл сьвятога Андрэя Баболі.

Гісторыя

Палескі мэмарыял у Бялкуве

У вёсцы ёсьць некалькі архэалягічных помнікаў, у тым ліку рэшткі могільніка бронзавага стагодзьдзя і раньнесярэднявечнага гарадзішча, якія адлюстроўваюць шматвяковую гісторыю вёскі. Тэрыторыя ўваходзіла ў склад Польшчы з моманту стварэньня дзяржавы ў 10 стагодзьдзі. Тэрыторыя адміністрацыйна знаходзілася ў межах Любускага кашталяна і Любускага каталіцкага біскупства, заснаваных у пачатку XII стагодзьдзя польскім кіраўніком Баляславам III Крывустым. Цяперашні пасёлак утварыўся ў XIII стагодзьдзі. Упершыню згадваецца ў 1413 годзе, пасля таго як быў далучаны да маркграфства Брандэнбург. Гэта была прыватная вёска, якой валодалі розныя шляхецкія сем'і. Нягледзячы на анэксію тэрыторыі Брандэнбургам, у 17 стагодзьдзі ў вёсцы яшчэ жылі палякі, і ў касцёле адбываліся службы на польскай мове. З 18 стагодзьдзя ў складзе Прусіі, а з 1871 па 1945 гады таксама ў складзе Нямеччыны. Пасьля паразы нацысцкай Нямеччыны ў Другой сусьветнай вайне ў 1945 годзе разам з правабярэжнай Любускай зямлёй (частка на ўсход ад ракі Одры) вёска зноў апынулася ў складзе Польшчы. Яе зноў засялілі палякі, пераселеныя з анексаванага Савецкім Саюзам рэгіёна Палесся ў былой Усходняй Польшчы.

Транспарт

Побач, на паўночны ўсход ад вёскі, праходзіць польская нацыянальная дарога 29.

Спорт

Мясцовы футбольны клуб — «Палесьсе Бялкуў». Спаборнічае ў ніжэйшых лігах.