Андрэй Мягкоў
Андрэй Васільевіч Мягкоў (па-расейску: Андре́й Васи́льевич Мягко́в; 8 ліпеня 1938, Ленінград — 18 лютага 2021, Масква) — савецкі і расейскі актор тэатру і кіно. Народны артыст РСФСР (1986). Ляўрэат Дзяржаўнай прэміі СССР (1977) і Дзяржаўнай прэміі РСФСР імя братоў Васільевых (1979). Пісьменьнік у жанры дэтэктыву. Дзіцём быў жыхаром блякаднага Ленінграду.
Андрэй Мягкоў | |
 | |
| Дата нараджэньня | 8 ліпеня 1938[1] |
|---|---|
| Месца нараджэньня | |
| Дата сьмерці | 18 лютага 2021[2][3] (82 гады) |
| Месца сьмерці | |
| Месца пахаваньня | |
| Месца вучобы | |
| Занятак | актор, пісьменьнік, маляр, пэдагог, тэатральны пэдагог, тэатральны рэжысэр |
| Месца працы | |
| Жанры | партрэт |
| Узнагароды | |
| IMDb | ID nm0616556 |
Жыцьцяпіс
рэдагавацьУ 1965-м ён скончыў Школу-студыю МХАТ. Пасьля гэтага паступіў у тэатар «Современник», а ў 1977 годзе перайшоў у Маскоўскі мастацкі тэатар (МХТ) імя Чэхава. У тэатры Мягкоў сыграў каля 30 роляў, у тым ліку ў такіх спэктаклях, як «Чайка», «Качынае паляваньне», «Дзядзька Ваня», «Тры сястры». За ролю Кулыгіна ў гэтай п’есе ён быў уганараваны прэміяй Станіслаўскага. У 2004 годзе за працу ў спэктаклі «Мяшчане» Мягкоў атрымаў прэмію «Чайка» у намінацыі «Найлепшы акторскі дуэт», разам з Алай Пакроўскай.
У кіно ўпершыню зьняўся ў 1965 годзе ў ролі дантыста Часнакова ў камэдыі «Прыгоды зубнога ўрача». Шмат гадоў здымаўся ў рэжысёра Эльдара Разанава, у тым ліку ў фільмах «Іронія лёсу, або Зь лёгкай парай!», «Службовы раман», «Гараж» і «Жорсткі раманс».
Акрамя камэдыйных роляў у яго актыве маецца дастатковая колькасьць буйных драматычных роляў, такіх як Алёша ў «Братах Карамазавых» Івана Пыр’ева, Аляксей Васільевіч у «Днях Турбіных» Уладзіміра Басава, вучоны-кар’ерыст Швыркоў ў драме Марлена Хуцыева «Пасьляслоўе».
Кнігі
рэдагаваць- Сивый Мерин. М: АСТ, 2007 ISBN 978-5-17-049854-3 (перавыданьне — 2011 г.)[па кнізе зьняты сэрыял з такой самай назвай]
- Скрипка Страдивари, или Возвращение Сивого Мерина. М: АСТ, 2011 ISBN 978-5-17-075557-8
- Осторожно, стекло! Сивый мерин. Начало. М. Астрель, 2012 ISBN 978-5-271-43414-3
Крыніцы
рэдагаваць- ^ Andrej Mjagkov // Чэхаславацкая кінабаза (чэс.) — 2001.
- ^ РИА Новости — Rossiya Segodnya, 1941.
- ^ Радыё Свабода — Прага: 1949.
- ^ The Moscow Times (анг.) / H. Amos, M. Berdy, M. Fishman — Alexander Gubsky, 1992. — ISSN 1563-6275
- ^ https://ria.ru/20210220/myagkov-1598342458.html