Андрэ́й Віке́нцьевіч Бурдзе́йка (20 чэрвеня [ст. ст. 8 чэрвеня] 1899, Менск1941 ?) — беларускі гісторык, дасьледчык гісторыі беларускага права.

Андрэй Бурдзейка
Дата нараджэньня 8 (20) чэрвеня 1899
Месца нараджэньня Менск
Дата сьмерці 1941
Месца вучобы Беларускі дзяржаўны ўнівэрсытэт
Занятак гісторык
Навуковая сфэра гісторык
Месца працы Беларускі дзяржаўны музэй
Навуковы кіраўнік Уладзімер Пічэта

Біяграфія

рэдагаваць

Нарадзіўся ў Менску 8 чэрвеня [ст. ст. 20] 1899 году. У 1925 годзе скончыў БДУ. Ягоным навуковым кіраўніком быў рэктар БДУ Уладзімер Пічэта. Працаваў навуковым супрацоўнікам у Беларускім дзяржаўным музэі. Вывучаў Статуты ВКЛ. Даказаў існаваньне прыгоньніцтва ў ВКЛ. Упершыню ў беларускай гістарыяграфіі адзначыў ролю Наваградка як сталіцы ВКЛ у ХІІІ ст.

Арыштаваны АДПУ БССР 19 ліпеня 1930 году па справе «Саюзу вызваленьня Беларусі». 10 красавіка 1931 году асуджаны на 5 гадоў ссылкі, якую адбываў у Елабузе (Татарстан). Рэабілітаваны ў 1957 годзе.

  • Нарыс сацыяльна-эканамічнага жыцьця места Навагрудку ў XVI ст. // Гістарычна-археалягічны зборнік. 1927, № 1

У нас час перавыдадзена ў часопісе ARCHE. - 2009. -№7. - с. 648—666

  • Землеўласьнік і земляроб па Літоўскаму статуту 1566 г. // Працы БДУ. 1927, № 14—15; 1928, № 20.

У нас час перавыдадзена ў часопісе ARCHE. - 2009. -№7. - с. 921—956

Літаратура

рэдагаваць
  • Пичета В. Изучение Литовских статутов в новейшей историко-юридической литературе (1918—1940 гг.) // Пичета В. Белоруссия и Литва в XV—XVI в. М., 1961;
  • Энцыклапедыя гісторыі беларусі Беларусі, т. 2.

Вонкавыя спасылкі

рэдагаваць