Іма́м (па-арабску: إمام‎ — правадыр) — у ісламе духоўная асоба, якая ведае мячэтам, зьдзяйсьняе трэбы. Імам — таксама можа азначаць «прыклад для перайманьня». Падчас агульнай абавязковай малітвы, выбіраецца імам, які кіруе ёй.

Літаратура

рэдагаваць